ریشه نمایشنامه بسیار موردعللقه‌ام بود و همیشه فکر می‌کنم جای چنین نمایش‌هایی چقدر خالی‌ست. اقتباس هوشمندانه از حکایت‌های برجسته ایرانی و کتاب‌های پارسی، که هر کدام به‌تنهایی می‌تواند مایه فخر ایرانیان باشد.
طنز به‌جا و به‌موقع و درست. به‌اندازه کافی، بدون شدت و حدت. دیالوگ‌ها فکر شده و میزانسن ساده و درست. گریم و لباس با حساسیت و وسواس انتخاب شده بود. و بازی‌ها بی‌نظیر. مخصوصا جناب زرآبادی‌پور که در یک کلمه عالی بودند و شخصا مدت‌ها چنین بازی درخشانی روی صحنه ندیده بودم.
گروه موسیقی حرفه‌ای و با انرژی. واکنش اعضای گروه موسیقی به اجرا جوری بود که گویی اولین‌بار است به تماشای این اجرا نشسته‌اند.
کل مجموعه این کار خوش‌ذوق و خوش انرژی بودند و انرژی‌شان به نظر من به تماشاچیان منتقل می‌شد.
از تمامی عوامل صمیمانه سپاس‌‌گزارم و دست تک تک‌شان را به گرمی می‌فشارم.