یک نمایش خیلی خوب. اینکه فرصت داشته باشی از بیرون به تماشای جامعهای بشینی که بخشی از اونی، و هر بار به خودت نهیب بزنی من کجای این ناکجام؟ سهم من، با ترسم، با عافیت طلبیم، با هویت و فردیت فروشیم و یا با ادعای عقل کل بودنم (در حالی که با نگرش متاله، اکثریت ما از مرتبه هیولانی بالاتر نرفتیم چه برسه به عقل مستفاد، خواه بپذیریم و خواه تکذیب کنیم) در ایجاد این آشفته بازار چقدره؟
و وقتی از روی صندلی بلند میشی عمیق توی فکر باشی که من چقدر میراث دار درستی برای پیشینیان بودم؟ من چقدر امانتدار دلسوزی برای آیندگان هستم؟ من چقدر به خودم و افراد هم عصرم مدیونم؟
یه نمایش خیلی خوب که ذهنت رو درگیر میکنه. طراحی صحنه خیلی خوب، نور معقول، موسیقی عالی و در خدمت اجرا، دیالوگ ها به جا و به دور از اضافه گویی، و در انتها اعتماد به شعور و ادراک مخاطب و اجتناب از توضیحات اضافه. من و دوستانم به شدت از دیدن این نمایش لذت بردیم. بی شک دیدن این نمایش رو به افراد دغدغه مند پیشنهاد میدم، روزهای باقیمونده رو از دست ندید.
در انتها دست مریزاد میگم به جناب کرمیزاده و تیم خیلی خوبشون.