در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | سروش درباره نمایش آلندۀ نازنین: ‎گفته بودم نظرم را می نویسم یکشنبه نمایش رو دیدم . در نگاه کلی به نظ
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 06:28:02
‎گفته بودم نظرم را می نویسم
یکشنبه نمایش رو دیدم .
در نگاه کلی به نظرم با دید دو نمایش قبلی (زندگی و سیزیف)این کار را نبینید تا لذت ببرید .چون قابل مقایسه نیستند.


نمایش تصویری از کارگردانی با قواعد و اصول بود که در آخر خودش به سرنوشت کاراکتر در نمایش دچار شد
نور می‌تونست بهتر باشه
بازی اسماعیل گرجی و آزاده صمدی عالی
بازی نقش های بازیگر و بازیگر هم خوب بودند

دکور صحنه باید عقب می بود و تماشاچی ردیف عقب (خودم ... دیدن ادامه ›› ۵ بودم) یک متر از فضای جلوی صحنه رو نمی دیدند.


از دود بسیار و ... هم خبری نبود .فکر کنم گروه نمایش تصمیم گرفتن بعد از انتقادات شب اول،کارش را بهبود ببخشند


از اینجا به بعدش افشا داره.اگر ندیدید،نخونین.

اما در مورد خودنمایش
کاراکتر نابازیگر عالی بود .نمیدونم وجود داشت یا ناخودآگاه خود کارگردان و وجه دیگری از کارگردان بود


توپ و گوش به فرمان بودن نماد وفاداری بود .نابازیگر به کارگردان و برعکسش.و صحنه جذابی که کارگردان حالت سگ پیدا کرده بود در واقع به کمال رساندن او صفت وفاداری بود

کارگردان با اصول بین افرادی اسیر بود که فقط به منفعت خودشون بودن
طراح لباس (معشوقه کارگردان) تهیه کننده را بستر بهتری برای پیشرفت دید
دستیاری که آمده بود انتقام بگیرد و به لطف بازی صمدی تا آخرین لحظه برای ما منتقم بودنش ناشناس موند.
طراح صحنه ای که با اولین تشر و ترس،به حزب باد پیوست
و بازیگری که فقط بلد بود بگه من حرفه ای هستنم اما در عمل هیچ چیزی نبود

تهیه کننده که فقط به فکر فروختن بود و غریزه‌اش.

در آخر کارگردان موند و نابازیگر (یار وفادار یا ناخودآگاهش)

نمایش تو تازه شروع شده و بنگ .خودکشی !!!


با این که میگفتن این نمایش و شیلی به ما ربطی نداره،موافق نیستم
یک ذره عمیق تر نگاه کنید تا روح زمانه رو دریابید
درخواست دستیار از تماشاچی و سکوت تماشاچی(با وجود دیدن بی گناهی کارگردان و اقدام عوامل برای نابودی اون)


در پایان این رو بگم که نه به اندازه سیزیف و زندگی ،اما راضی بودم از کلیت کار.

صحنه های ارتباط کارگردان با نابازیگر و سگ شدن با اون موسیقی، عالی بود.

صحنه کمدی شدن شکل آمدن پینوشه عالی بود.به ابتذال کشاندن رویداد های غم انگیز توسط قدرت ها.

نمیدونم دلیل قهقه زدن های تماشاچی ها چی بود ولی به طرز عجیبی این کمدی کردن نمایش وسیله تهیه کننده وبازیگر تلخ بود و عذاب آور.

امیدوارم برهمنی دوباره کار کنه و این بار خلاقیت رو بیشتر کنه

هر کدام از ما در مقام طراح لباس،دستیار،بازیگر و ... میتونیم آلنده‌ها رو به صحنه خودکشی هدایت کنیم.