در فیلم «روز واقعه» جایی که عبداله (شجاع نوری) میرسه به آخرین قبیله ای که از امام حسین و خانواده ش پذیرایی کردند، بزرگ قبیله (مشایخی) او رو می بره جاهای مختلف و مثلا میگه جایی که تو ایستادی، چند روز پیش حسین ایستاده بود.
این دلوی هست که عباس دو دست خود رو در آن شست.
اینجا زینب نماز خواند …
حالا ما هی از کوچه ها و خیابانها رد می شیم و میگیم
اینجا یک دختر روسری شو سر چوب تکون میداد
اینجا یک مرد رو با صورت خونین کشان کشان می بردند
اونجا زنی از گاز اشک آور بیحال روی زمین افتاد …
اینکه وجب به وجب در و دیوار شهر رو برات خاطره کنن، از عجایب روزگار ما بود …