پالتوشتری به دلم نشست . کارگردانی و متن خوب و روانه و همه چیز به اندازست. مهمترین چیز تو فیلم و تاتر لحنه کلی یک اثر هست که تو پالتو شتری حفظ شده . یکدستی لحن چیزیه که خیلی از فیلمهای ما نداند.. از سام و بهاره و بقیه بازیگرا بازی های یکدست و جدیدی گرفته شده .بنظرم در میان کمدیهای رایج ، صدای جدیدیه .