در مورد نمایش
امیدوارم نویسنده ها بتونن آزادانه تر بنویسند تا مجبور نباشند حرف ساده دلشون رو در غالب استعاره و کنایه بیان کنند. با این حال روند داستان افراد زیادی رو از هر قشری میتونست با خودش همراه کنه که جای تبریک داره.
با اینکه جاهایی از نمایش شلوغ میشد بازی ها هماهنگ و با پرهیز از حرکات اضافه بود.
شخصیت پردازی جا داشت که بهتر باشه و نقش زنها در این اتفاقات کم نبود. جای چند شخصیت زن خالی بود.
صدا برداری کار نیاز به بازنگری داشت. به همون اندازه که صدای صحنه جاهایی کم بود صدای خواننده جاهایی زیاد بود.
نورپزدازی عالی بود و آدم رو تو صحنه فرو میبرد. فقط یه "نور سبز" سر در خروج خیلی تو چشم بود.
در آخر یه دیالوگ ماندنی: "کار این مملکت اگه قرار بود با روشنفکری درست بشه تا الان درست شده بود"
به امید تداوم کارهای با کیفیت