پنجره را باز می کنم
آنسو تر
زنی به رسم زنان رخت می آویزد بر بام
چشمهایش پر اشک
رخت هایش نمناک
دست هایش پر زخم
حرف هایش غمناک
....
....
لحظه ها می گذرند
زن
رخت هایش همه خشک
چشم هایش همه خیس.

از: خود