با سلام به دیوار‌خوانان عزیز
به مناسبت اعلام آغاز فروش بلیت های نمایش «بیداری کالیگولا» از (فردا ۲۲‌ام ساعت دوازده ظهر)، تصمیم دارم گپی دوستانه با شما که برای من و اکثر کارگردانان حداقل هم نسل من، سرمایه ارزشمندی هستید، بزنم.
شما بزرگواران که دیدن تیاتر در برنامه هفتگی شما جای دارد، با دو ابزار کامنت و صحبت با دیگر مخاطبان در صفحات مجازی خود (که طبیعتاً به علت تعدد دیدن ها و تجربه بیشتر بصری شما، مخاطبان از بیان شما تاثیر می‌پذیرند) لزوم حفظ استاندارد و تلاش برای ارائه اثر با کیفیت، تمرین شده و فکر شده را گسترش می دهید و همچنین انگیزه آفرینید؛
مثل هر فرد دیگری که برای امری تلاش می‌کند، کارگردان علاوه بر علاقه به امر جاری، به نیروی محرک سنجیده شدن نتیجه امر، مخصوصاً فاصله گرفتن از نکوهش، احتیاج دارد.
در تمرینات همه کارگردان ها به این نقطه رسیده اند:
(این تیکه از کار هنوز جای اصلاح داره، اما قابل قبوله)
در این نقطه از تمرینات این فکر فکر در ذهن کارگردان بیدار میشود که (چند جلسه بیشتر ... دیدن ادامه ›› تمرین کنم، دقت کنم، بازنگری کنم، دوباره ترکیب بندی کنم، به گروه کارگردانی و بازیگران فشار بیارم که از ۸/۱۰ به ۱۰/۱۰ برسم، کسی متوجه میشه ؟)
شما دیوار‌نویسان و مخاطبینی که تیاتر در برنامه هفتگیشان همیشه جا دارد دلگرمی کارگردان ها در این لحظات هستید برای تلاش بیشتر و نیروی محرک روانی ترس از گرفتن نظرات منفی باعث تحمل فشار و استهلاک می‌شود.
من و دیگر کارگردانان (حداقل هم نسل من) متوجه و قدردان تلاش، زمان و حضور شما هستیم.
نظرات شما همواره چه مثبت باشد، چه منفی برای رشد تیاتر لازم اکید است.
من سال هاست در پایان تیاتر‌هام این جملات رو میگم:
«هر تیاتر چهار قسمت داره؛ ۱-ایده ۲-تولید ۳-اجرا و ۴-نقد من و ما (بازیگران، گروه کارگردانی و تولید) تمام مطلق خودمون رو برای سه قسمت ابتدایی گذاشتیم، اما برای قسمت آخر کاری از دست ما برنمیاد و از شما درخواست میکنم، نگاه خودتون رو چه مثبت چه منفی روی صفحه تیوال ما بنویسید، ما می‌خونیم، دقت میکنیم، جدی میگیریم، اهمیت میدیم، یاد میگیرم تا در اجرا های بعدی برای حضور و نگاه شما آماده‌تر و ورزیده تر باشیم.»

از شما عزیزان دعوت میکنم به دیدن بیداری کالیگولا بنشینید و منتظر خواندن نظرات و نقد شما هستم.