امشب بهمراه پسرم این اجرای دلی و تعاملی رو دیدیم
سبک اجراش برای من جدید و عجیب بود، ولی غریب نبود! بیشتر قریب بود و خودمونی و دوستانه. جو سالن و بازخوردهای حین و بعد اجرا هم جالب و اغلب مثبت بود. پسرم هم دوستش داشت و ارتباط برقرار کرد، ولی خب سلیقه من نبود.
بنظرم تعاملی بودن بیش از معمولش باعث بی‌نظمی سالن، هم در امکان ورود با تاخیر و هم در رفت و آمدهای مکرر تماشاچیان شده بود!
بنظرم از نظر اجرایی، همونقدر که اصرار بر عدم فیلمبرداری یا ضبط صدا داشتند، تاکید بیشتری بر رعایت نظم و سکوت بشه، کمتر تمرکز حضار بهم میخوره