نمایش, بازی مرگ‌بار موش و گربه را به تصویر می‌کشه که از طریق آن سازش‌ها و تحقیرهای وحشتناکی که توسط صاحبان قدرت به هر هنرمندی وارد می‌شه,مورد بررسی قرار می‌گیره. آقای نعیمی هم اکنون نمایش فردیک و در سالن اصلی بر روی صحنه داره که یک نویسنده نمایشنامه ای به گروه نمایش ارائه میده و طنز سیاه شگفت انگیزی به نمایشنامه تزریق میکنه. اگر بخواهیم نمایشنامه همکارها و فردیک و با هم قیاس کنیم شاید در یک سطح قرار بگیرن, ولی ما اینجا از یک طنز سیاه حرف میزنیم, طنز کلامی که میتونه در حینی که میخندی ولی اشکاتم سرازیر میشه, ولی با عرض پوزش, دقایق ابتدایی نمایش بقدری سرد بود, مانند روسیه تزار,که متاسفانه چند تا از تماشاچیان این فرصت و به خودشون ندادن تا اندکی صبر کنن تا به قسمت های جذاب نمایش هم برسن. خلاقیتی که در دکور نمایش به کار برده بودن خیلی برام جذاب بود. من اون صحنه سرد و دوست داشتم. بازی ها بقدری قدرتمند بود که من به پیرسینگ اون خانم توجه نکردم. صحنه قطار واقعا جذاب بود, فیلم دکتر ژیواگو برام تداعی شد.
خسته نباشید.
تشکر ویژه از استاد وحید نفر که پیشنهاد دیدن این نمایش و دادن.