به عنوان جز کوچکی از دوستداران و حامیان تئاتر و آثار نمایشی،به کار بردن ادبیات ناشایست برخی به ظاهر منتقد به شکلی آشکار نمایانگر ذهنی است که بدبختانه برای دیده شدن و عقده گشایی از هیچ بی ادبی و تلاشی فروگذار نیستند .
نسلی از به ظاهر منتقدینی که حتی اصول اولیه ادبیات کلامشان را بلد نیستند و مثله علف های هرز در بستر تئاتر و نمایش این مرز و بوم در حال تکثیر شدن هستند و عقب ماندگی کلام و رفتارشان به خاطر ادعای فراوان است .به نظرم دیگر وقت آن رسیده که دوستداران آثار نمایشی به پاس زحمات و احترام به هنر و جامعه هنری بستری را برای ریشه بر کنی نقدهایی که عاری از هرگونه ادبیات متناسب با اصول اخلاقی است فراهم کنند .نسلی که دیگر جایی در میان نسل جدید ندارند و نخواهند داشت و حتی دیگر شایسته احترام هم نخواهند بود .
کسی که از نقد قصد تخریب دارد ،حرفهایش بوی انتقاد ندارد،صحبت کردن اون برای پیشرفت نیست ،تنها یک قصد دارد که آنگونه که صحبت می کند خودش را معرفی کند .

نقد باید با رعایت ادبیات کلام و در جهت سازندگی صورت پذیرد،
هنر ،پیشه توهین نیست و گاهی باید از انسان بودنمان شرم کنیم .

با احترام و سپاس برای تمام نقش آفرینان چه جوانان هنرمند نو نوظهور چه پیشکسوتان عرصه آثار نمایشی که هر آنچه خلق و به دنیای نمایش و هنر تقدیم می کنند چه ساده و روان، چه فاخر ،قابل تامل ،ستایش و بزرگداشت است.