معمولاً کارهای ابراهیم پشت کوهی را دنبال می کنم. نمایش از نظر سیاسی بی ضرر یک تغییر ژانر جسورانه یک کمدی فاخر است .یک نمایش متفاوت که سعی نمی کند با شوخی های دم دستی و جنسی تماشاگر را سرگرم کند، نمایشی خوش ریتم که با ارجاعات فراوان به ادبیات،. سینما، شعر، موسیقی و نقاشی لذت تماشا را افزون کرده است. شاهد بازی های متفاوت مخصوصا از بازیگرانی که در مکبث زار حضور داشتند(گاتا عابدی، یاشار نادری و فهیمه موسوی نیارکی) بودیم که نشان دهنده اهمیت گروه است.
در کل حتا بازیگران نقشهای کوتاه هم جذاب بودند به ویژه دوقلوها (برادران کوئن)
(فقط صدای بلند نریشن های از پیش ضبط شده گاهی آزار دهنده می شد. و کیفیت تصاویر روی پرده می توانست بهتر باشد.)