نمایش هم لحظات پرخنده(سخیف و غیرسخیف) فراهم نمود و هم حسرت و تأسف ازدست دادن امیرکبیر را منتقل کرد. بخش موسیقی، گریم و لباس خیلی خوب.
اما
چرا برای خنده آوردن از تمسخر اقلیت های جنسیتی، فرد دارای اختلال تلفظ یا حتی اَدیکتد استفاده میکنید؟! سوای اینکه آنها تقریبن اکثرشان هم به این شکل (مسخره!) نیستن که شما معرفی‌‌شان میکنین! اصلن از نزدیک دیدید چنین افرادی؟! اگر در خانواده‌ات چنین فردی هست یا بود باز هم به تمسخر میگرفتی و می‌خندیدی؟! اگر جرات داری زیر این کامنت بنویس شوخی بیش نبوده! بیجا میکنی که شوخی بوده! کجایش شوخی بوده؟! شرم بر شما! ننگ بر شما! که اینچنین چهره‌ی این افرادِ متفاوت با اکثریت را خراب میکنید! شک نکن اگر ببینند دلگیر میشوند! هزار زهر و درد بر خنده ای که بخواد با درد کسی بوجود آید!...
این نمایشنامه درحق اقلیت‌ها غیرانسانی بود! بی‌اخلاقی بود! بی‌تربیتی و بی‌فرهنگی و بی‌شرافتی بود! خجالت بکشید و بس کنید این مضحکه های تکراری را اینها برای نسل های قبل بود!!...
و جالبش اینه که مثلن غصه‌ی ازدست دادن امیرکبیر رو خورده...

اگر این بخش‌های پلید در نمایش نبود قصد امتیازدهی کامل داشتم.