دست هاشان به هوا پرتاپ میشد
جماعتی که تماشاگر حساب میشد
هورا میکشیدند سوار باد بهشت!
شاید به نرخ روز حساب میشد
چه زیبا بود موجسوار، سرشت!!
هر حرکتش چه زود کتاب میشد
چشم خمار دلسپرده به خشت
ندید که؟ به سخره ها کشیده میشد
سراغ سرو چمان را کجا بگیریم؟
که سرش به دار بلا کشیده میشد