من برای دومین بار این نمایشو دیدم و این بار بیشتر حواسم به متن بود.
دم نویسنده‌ی باهوشش گرم!
سیئر یه کاریه که تکراری نمی‌شه؛ هرچقدر ببینی، بیشتر به عمق داستانش پی می‌بری.
موسیقیشم انقدر خفنه که دیگه چیزی برای گفتن نمی‌ذاره.
دم همتون گرم که مخاطبو این‌جوری غرق نمایش می‌کنید! 🔥❤️