همنشیــن روزهایم
که چــشم در چشمم می دوزد و صبــورانه بهــانه هایم را گوش می کند...
و همــدم شبانه ام
که آغــوش گرمش آرامــبخش شب های ســرد من است...
عــروسک پشمی کوچکی ست!
که نه دروغ می گوید
نه دلــم را می شکند
و نه هرگز تنهــایم می گذارد...
.
.
.
گاهی فـکر میکنم
"خــوشبختی"
شــاید همین باشد!