آرامه اعتمادی (سایت ماهنامه سینمایی فیلم):
می‌توان چنین استنباط کرد که انتخاب شیوه‌ی متقاطع و گسسته‌ی روایت داستان در هیچ‌کجا هیچ‌کس تمهیدی برای پوشاندن ضعف‌ها و کمبودهای فیلم‌نامه بوده، اما از آن ناراحت‌کننده‌تر حضور بی‌فروغ جمع پرتعدادی از بازیگران سرشناس سینمای ایران در نقش‌های مختلف است که ظاهراً تمهید مضاعفی برای پنهان کردن ضعف‌های فیلم‌نامه و شخصیت‌پردازی بوده است. با دیدن فیلم خیلی راحت می‌شود نتیجه گرفت که این همه بازیگر مشهور برای این دعوت شده‌اند که با ریزه‌کاری‌ها و مهارت فردی‌شان جور شخصیت‌پردازی ناقص و پرعیب‌وایراد فیلم‌نامه را بکشند، اما بدون نظارت و راهنمایی دقیق کارگردانی که می‌داند چه می‌خواهد، هیچ بازیگری نمی‌تواند فیلمی را نجات دهد. اجزای تکنیکی فیلم هم تحت تأثیر داستان بی‌سروته رنگ می‌بازند و فیلم در حد یک تجربه‌ی ناموفق متوقف می‌ماند.