آنتونیا شرکا (سایت ماهنامه سینمایی فیلم):
فیلم جدید ابراهیم شیبانی جمع کثیری از ستارگان سینمای ایران را در ضیافت خود گرد آورده اما نتیجه‌اش مأیوس‌کننده است. در حرکت سیال فیلم در سطوح زمانی مختلف و گذر از این شخصیت به آن شخصیت و از این مکان به آن مکان، بی‌آن‌که مهلتی برای آشنایی با هیچ‌کدام شان پیش بیاید، هیچ توجیه منطقی و سینمایی غیر از پنهان شدن پشت یک داستان بی‌جهت مرموز و «معمایی» پیدا نکردم. محمدرضا فروتن و مهناز افشار - که آدم‌بدهای فیلم هستند - خیلی مصنوعی ظاهر می شوند یا به عبارتی ساده‌تر «تابلو»ی بدند! آن زوج محلی که ناگهان وسط جاده پیدای‌شان می‌شود تا دختر فریب‌خورده‌ی فیلم را مثل فرشته ها از ادامه‌ی مسیر ناثوابش منصرف کنند، که دیگر نور علی نور هستند به‌خصوص با آن زایمان مضحک وسط جاده! زن‌های فیلم یا بی‌دست‌وپا و قربانی، ابله، فریب‌خورده، باردار، دارای لکنت زبان و غرغرو هستند یا بدجنس و اغفالگر و مادی و دروغگو... این یکی که دیگر اصلاً قابل تحمل نیست.