بعد از آخرین کار مازیار میری (سعادت آباد) که فیلم خوبی هم بود،امروز انتظار داشتم با کار بهتری روبه رو بشم که دقیقا همین اتفاق هم افتاد
نگار جواهریان و شهاب حسینی بسیار ماهرانه از پس این نقش بر اومده بودن و به نظر من هر کدوم یکی از بهترین بازی ها رو در کارنامه کاریشون انجام دادن.
حضور هر چند کوتاه سیامک احصایی اما به زیبایی مرد تحصیل کرده و بیکار و به تصویر میکشید و اینکه فرشته صدر عرفایی غمی توی نگاهش بود که کاملا حس میشد و قابل درک بود.
طراحی صحنه (مخصوصا خونه ی مریم و رضا) بسیار زیبا بود و یه جورایی هم من و یاد فیلم "اینجا بدون من " انداخت.
تاثیر گذارترین سکانس: رفتن شهاب حسینی(رضا) به مدرسه ی سهیل و اینکه از پشت پنجره باهاش حرف میزد
دلنشین ترین سکانس: پیتزا درست کردن مریم و رضا به خاطر سهیل و تلاش به خاطر اینکه بهترین و برای پسرشون ... دیدن ادامه ›› انجام بدن
تلخ ترین سکانس: افتادن رضا تو حوض بدون آب
زیباترین سکانس: سکانس پایانی با حرکت جالب و خلاقانه دوربین به سمت بالا که در نهایت کل شهر و به تصویر میکشید و جمله ای که به ذهنم رسید:زندگی در جریانه ....
دیالوگ هایی که دوست داشتم:
**مریم ،بدو که الان باید بدو بدو کنیم..
**به کفترها بگین تو باغچه نیان ،اینجا مورچه زندگی میکنه...
**هر هفته فردا میومدی،چرا این هفته امروز اومدی؟؟