سیاوش صفاریان‌پور ریتم و تعادل صحنه را به‌خوبی در دست داشت.
بازی مرجان اتفاقیان پر از احساس و شوق بود.
برای من دیدن این ترکیب از بازیگران جالب بود چون توانسته بود تماشاگران غیرتئاتری را به سالن بیاورد.
در پایان این نمایش نشان می‌دهد عشق نمرده، بلکه بیش از هر زمان دیگر نیازمند عشق هستیم.