------------ سفره ی هفت سین --------



رسید آن جشن ما نوروز باستان

کنیم شادی که ما در روز باستان



بچینیم سفره ما با هفت سین را

و سین­ها بی دلیل چیدن مبین را



وچون هر سین که دارد خود نشانی

و نیکویی تو در سفره بشانی



که ... دیدن ادامه ›› باشد هفت چون خود جاودانه

و باشد هفت سین خود هفتگانه



قدیم ها نامشان بود هفت چین ها

سپس نامش دگر شد هفت شین ها



بدان در سفره چیزی نیست بی سود

رهی چون خود به پیروزی که آن بود



دگر آن سین اوّل هست "سنجد"

کند سنجیده رفتار را چو واجد *



و چون در سفره باشد میوه­ ی "سیب"

حفاظت آن کند تن را ز آسیب



نهیم در سفره ما چون "سبزه" را عید

که تا سرزندگی آید چو با عید



بیامد " سمنو- " آن سین دیگر

عدالت گونه چون هر سال بنگر



و چون ما می نهیم در سفره "سیری"

که باشد آن نمادش چشمسیری



ششم سین می نهیم در سفره "سرکه"

پذیریم ما دگر خود حکم آنکه



حکومت می کند بر آسمان ها

خدایی می کند در هر زمان ها



گذاریم سین هفتم را "سماقی"

کند آن خستگی از تن فراقی



دگر ما می نهیم در سفره قرآن

و یا شاهنامه یا حافظ چو در آن



که آنها رسمشان چون هست تدریس

کند آن حفظ چون ما را ز ابلیس



چو باشد هفت سین در سنّت- ما

حفاظت می کند از ملّت- ما



(شاعر: مهسا الیاس پور)

------------------

واجد : توانا



(کلماتی که در کنار آنها علامت ( -) قرار داده شده است باید به صورت کشیده خوانده شوند ..... )