فورته و پیانو فقط یک نمایش نبود، سفری بود میان روح و سکوت.
حسی داشتم انگار بخشی از من روی صحنه ماند و از سالن بیرون نیامد.
تا لحظه‌ی آخر نمی‌خواستم چشم از آن فضا بردارم.