بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست ///// بگشای لب که قند فراوانم آرزوست
ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر///// کان چهره مشعشع تابانم آرزوست
بشنیدم از هوای تو آواز طبل باز ///// باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست
گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برو ///// آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست
وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست ///// وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست
در دست هر کی هست ز خوبی قراضه‌هاست ///// آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست
این نان و آب چرخ چو سیل‌ست بی‌وفا ///// من ماهیم نهنگم عمانم آرزوست
یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم ///// دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست
والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود ///// آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست
زین ... دیدن ادامه ›› همرهان سست عناصر دلم گرفت ///// شیر خدا و رستم دستانم آرزوست
جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او ///// آن نور روی موسی عمرانم آرزوست
زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول ///// آن‌های هوی و نعره مستانم آرزوست
گویاترم ز بلبل اما ز رشک عام ///// مهرست بر دهانم و افغانم آرزوست
دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر ///// کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما ///// گفت آنک یافت می‌نشود آنم آرزوست
هر چند مفلسم نپذیرم عقیق خرد ///// کان عقیق نادر ارزانم آرزوست
پنهان ز دیده‌ها و همه دیده‌ها از اوست ///// آن آشکار صنعت پنهانم آرزوست
خود کار من گذشت ز هر آرزو و آز ///// از کان و از مکان پی ارکانم آرزوست
گوشم شنید قصه ایمان و مست شد ///// کو قسم چشم صورت ایمانم آرزوست
یک دست جام باده و یک دست جعد یار ///// رقصی چنین میانه میدانم آرزوست
می‌گوید آن رباب که مردم ز انتظار ///// دست و کنار و زخمه عثمانم آرزوست
من هم رباب عشقم و عشقم ربابی‌ست ///// وان لطف‌های زخمه رحمانم آرزوست
باقی این غزل را ای مطرب ظریف ///// زین سان همی‌شمار که زین سانم آرزوست
بنمای شمس مفخر تبریز رو ز شرق ///// من هدهدم حضور سلیمانم آرزوست