نمایشی بود که جاش خالی بود توی دوره ای که همه دنبال کار فرم، محتوا گریز و آوانگارد هستن.
شبیه خوانی و نمایش کلاسیک ایرانی ظرفیتشو دارد که مخاطب داشته باشد و ادامه حیات بدهد.
دیالوگ ها به طرز ماهرانه ای به زبان شعر رد و بدل می شه و روایت بدون اکت یا جنب و جوش خیلی خاصی به جلو میره.
در مجموع از خیلی از کارهای ضعیف در تئاتر کلاسیک و تئاتر مدرن بهتر بود.