دیشب به لطف دوست عزیز مهیار قنبری کار را دیدم, نمایشی دوست داشتنی و آرام, به دور از به کارگیری روشهای جدید جذب مخاطب که واقعا تئاتر ها را از ماهیت تئاتریشان خارج کرده است
انتخاب اشعار بسیار ماهرانه بود و موسیقی از حضوری پر رنگ برخوردار بود
متاسفم که داخل سالن تعداد کمی تماشاگر وجود داشت ولی با این حال گروه از کار خودش کم نگذاشت