فیلم بر دو محور کلی بحث می کند:
اول آنکه صبا دختر تنهایی که تمام افکار روزانهاش را با اسم مستعار در وبلاگش مینویسد و با دوستان مجازیاش مشورت میکند، حتی با دیدن این دوستان مجازی در یک قرار وبلاگی، وبلاگنویسی خودش را انکار میکند. گویا دنیای مجازی محرمتر از یک دنیای واقعی است.
دوم؛ ترس از یک عقیده که این عقیده می تواند هر چیزی باشد. فیلم بر روی مسئله نماز تاکید می کند اما تغییر این اعتقاد به هر چیز دیگری خللی به داستان وارد نمی کند و این یکی از نقاط ضعف داستان سر به مهر است.
تیتراژ ابتدایی فیلم، پوستر و موسیقی آن عالی است.