ادعای کارگردان بر این است که خواسته یک فیلم پر انرژی بسازد(این را داشته باشید)
من طرفدار این نوع فیلمسازی و داستانگویی هستم.اما اینکه چرا کارگردان به هدف خودش نرسیده و بیننده فیلم از یه جایی به بعد حوصله اش سر میره داستان جالبیه.
دلیل عمده اش به نظر من اینه که دست کارگردان زود رو میشه ، با اینکه سراغ کاراکترهای عجیب و غریب و خاص رفته ولی اعمال و رفتار شخصیت ها به جز یکی دو صحنه دیوانه بازی حامد بهداد رفتار انسانهای معمولیه و این اولین نقطه ضعف فیلمه که باعث میشه کاراکتر های فیلم رو باور نکنیم و این ضعف برای این نوع فیلم که مبتنی بر شخصیته ضعف بزرگی محسوب میشه.
دیگر اشکالات فیلم هم پیش بردن داستان با ساده ترین و دم دستی ترین شکل ممکن ، اشاره به صحنه ای که حامد بهداد گوشی حبیب رضایی را از زیر پشتی بر میدارد.
چرا کارگردان خوب ما باید یک فیلم هالیوودی را به زور ایرانیزه کنه و به خورد ملت بده؟
اما اصاصا دیدن این فیلمها که الان همه کارگردانها چپیدن توی آپارتمان و فیلمهای تک لوکیشن میسازن یه خورده نفس آدمو باز می کنه.
در کل به حمید نعمت ا... خسته نباشید میگم.