.:: پایان بازی ::.

Samuel Beckett

نمایش نامه ی "پایان بازی" دومین نمایش نامه ی ساموئل بکت ( Samuel Beckett ) است که ...
در جولای 1956 به پایان رسید و ...
در فوریه 1957 منتشر شد.
...
اولین اجرا توسط " Roger Blin "در استودیو " des Champs-Elysees "
..
عنوان این نمایشنامه واژه ای است برای نامیدن سومین و آخرین بخش ... دیدن ادامه ›› بازی شطرنج، این معنای تکنیکی برای اکثر فرانسوی ها شناخته شده نیست و شاید به خاطر ابهامش در توانایی مشخص کردن پایان بسیاری از چیزها، پایان خود زندگی انتخاب شده است!
تمایل به "پایان" در واقع یک مفهوم اصلی در تمام آثار بکت است.
دو نفر از شخصیت ها " Nagg " و " Nell "در سطل آشغال زندگی می کنند،
تحت پوششی که هر از گاه به منظور صحبت کردن از آن سر بر می آورند.
اما بیشتر دیالوگ ها بین پسر آنها " Hamm " که فلج، کور و محدود به ویلچر است و خدمتکار مردش " Clov " رد و بدل می شود.
...
بکت در "پایان بازی " مکث های میان گفتگوها را بیشتر از اولین نمایشنامه اش " Waiting for Godot " به کار می برد و این خاصیت قلم اوست!
...
از بکت خواسته شد تا خلاصه ای از نمایشنامه ی جدیدش ارائه دهد و او گفت:
در حالی که در نمایش اول همه منتظر رسیدن گودو هستند، در این نمایشنامه منتظر عزیمت "Clov" خواهند بود. او از تصور تنها ماندن وحشت زده است.
از این که آخرین فرد روی کره زمین باشد. این یک رویای آشنا از ترس است که اکثر انسان ها گهگاه احیساس اش می کنند و بکت در به قالب در آوردن آن در واقعیت نمایشنامه موفق شده است.
...
کلام آخر:
در هنر "بکت" عناصر زمان و دلیل کنار زده می شود، بنابراین نویسنده در سوء استفاده از عجز انسان آزاد است.
نمایش فقدان معناست که منظره مضحک زندگی ایجادش می کند و به تماشاچیان نشسته در تئاتر ارائه می شود گرچه ممکن است توسط شخصیت های نمایش خیلی قابل فهم نباشد.
در دیالوگ بین "Hamm" و "Clov" نوعی استیصال از عقلانیت معکوس وجود دارد.
این برای تماشاچی پس از ترک سالن تئاتر واضح تر می شود و آنها را در سطوح مختلف قادر به تعمق در معمای زندگی می کند.
...
ممنون که خوندید :)