شاید هیچ زن یا دختری هرگز به این فکر نکند که روزی خانه پدری اش به خاطر تعصبات پوچ و کورکورانه تبدیل به قبرستانی پدری شود.این حرف خانه پدری کیانوش عیاری است. فیلمی که روایت گر زمان است. زمانی که با گذشتش نه تنها یک جنایت خانوادگی را پاک نمی کند بلکه نسل به نسل تاثیر آن را هولناک تر و شوم تر می نمایاند. شومی و هولناکی که سالیان سال ادامه دارد و فیلمساز پنج برهه زمانی آن را برای بیننده روایت می کند. خانه پدری شاهکاری است در ارائه تعصبات و طبیعت بدوی خشن مردان این سرزمین.هیچ کدام از مردان این روایت آرام نیستند. حتی جوان نسل سومی هم ، که شهاب حسینی ایفا گر نقش اوست ، گرچه در برخورد با نامزدش نشانه ای از خشونت دیده نمی شود اما هیچ ترسی از نبش قبر ندارد وعصبانیت خود را در غیاب نامزدش بر سر گوشی موبایلش خالی می کند که این خود نشانگر خلق و خوی ناآرامی است که از پدرانش به ارث دارد.
این فیلم دارای پنج اپیزود است با المان هایی نسبتا ثابت که فقدان هرکدام از آن ها راوی حرفی است بزگ.در اپیزود دوم و سوم دختر بچه هایی وجود دارند که هر کدام در اپیزود بعد مورد هجوم تعصبات مردان روایت قرار می گیرند. دختربچه هایی که در پایان همان اپیزود ها از نقطه نظر همان مرد متعصب سوار بر تاپ از پنجره ی زیر زمین دیده می شوند. نگاهی که خود بر ارزش مقام زن و معصومیت کودکانه دختربچه ها دارد که مردان باید از پایین و از زیر زمین به آنها بنگرند. اما دیری نمیپاید که این فضای متزلزل که تکان هایی تاپ بازی نمادی از آن است به اپیزود بعدی سرایت کرده و همان دخترها زیر نگاهی از بالا به چنبره قدرت متعصب موجود درمی آیند. اما بر خلاف نگاه برخی صاحب نظران فیلم پر از امید است البته امیدی واهی. زیرا همان جوان نسل سومی وقتی از پنجره زیرزمین به همان تاپ نگاه می کند اثری از دختر بچه ای در این خانه پدری که حالا ویرانه ای بیش نیست وجود ندارد که این نویدبخش پایان سلطه و تعصب است. پایانی که نه در خلال اصلاح ... دیدن ادامه ›› جامعه عصبی و مردانه به وجود آمده است بلکه آثار حذف زنان است!
خانه پدری یکی از بهترین‌های سینمای فمنیستی ایران در چند سال اخیر است. فمینیستی که این بار مانند آثار تهمینه میلانی و پوران درخشنده نگاهی از سر بغض و کینه ندارد بلکه در جایگاهی همراستا با آثار بنی اعتماد سراسر منصفانه و صادقانه روایت میکند که همین باعث می شود «عالی» صفت ناقصی برای توصیف خانه پدری کیانوش عیاری باشد...