دیشب به تماشای نمایش هملت رفتیم.از دیشب که برگشتم فکری بودم که بیایم و بنویسم.چیزهایی هست که نگفتنش سخت تر است تا گفتن و البته این در مورد نمایشهایی صدق میکند که تعدادشان بسیار کمتر از واژه ی "بسیار کم" است.اهل پرچانگی نیستم اما این یکبار را بر من ببخشید..در بدو ورود به سالن جوی وجود دارد که به راحتی میرساند که به هیچوجه با یک کار سطحی طرف نیستیم.طراحی صحنه در نگاه اول عجیب به نظر میرسد و شاید خوب درک نشود .صحنه ثابت است اما از همان اوایل اجرا به نظر می آید که صحنه میچرخد!تغییر ماهیت میدهد درهایی که یک لحظه دستشویی عمومی و در یک لحظه درهای مرگ هستند در یک لحظه در قدرت و...هملت شخصیتی دارد که میتوان ساعتها به آن فکر کرد..با این شخصیت حس و حال های متفاوت را تجربه میکنیم.برایش مهم نیست جای قبر کجا باشد او قبر میخواهد. میکشد و بعد به آن فکر میکند.بازیگر نقش هملت با بازی بسیار خوب و درخشان توانسته هملت را درون خودش فرو ببرد .اوفلیایی که وقتی اجرا شروع میشود میفهمی چرا وقتی وارد سالن شدی میچرخید.او میچرخد و میچرخاند..معصومیتش را روی میز و گوشواره هایش را در لیوان نیمه خالی هملت رها میکند.کاری که شاید هر روز دختران زیادی از هر سرزمینی در هرکافه ای از هر شهری به ناچار میکنند.اوفلیای این نمایش متفاوت است و اوفلیا بودنش را میپذیری.صدای گرمش با گویش جنوبی خلاقینیست که بازیگر به خوبی از پس آن برآمده.گورکنی که استرس جنازه دارد و دستهایش دیگر تاول نمیزنند.گور کن این نمایشنامه حتی در صحنه ای انگار میخواهد به هملت هم بفهماند که یک آدم سطحی نیست و هملت هم به نظر میرسد خودش را جمع و جور میکند.بازی آقای امام بخش را دوست داشتم.کلادیوسی که رویای پرواز دارد او میترسد و نمیترسد او طوریست که در بعضی مواقع حس میکنی واقعا شاه سالن است و از ابتدای کار با نوع سخنرانی کردنش میفهمی شیفته ی قدرت است البته صدای پرحجم و نوع بیان بازیگر هم در کنار بازی خوبش به این امر کمک میکند.پولونیوس را همه میشناسیم.برایش مهم نیست آشکارا یا نهان،او همه را میپاید با ریش و موهای قرمزی که به نقشش بسیار میخورد.شخصیتش طوری طراحی شده که حتی کلادیوس هم در صحنه هایی انگار از او حساب میبرد او تمدن را خاک میکند و خود را متمدن میداند..بازی درخشان خسرو شهراز در نقش پولونیوس بالواقع دلنشین است..از گرترود و رز و گیل و لایرتیس هم اگر بخواهم بگویم سخن به درازا میکشد و البته نمیخواهم بیشتر از این از چیزی که باید دیده شود ،بگویم.(هرچند خیلی دوست دارم بگویم).به همین بسنده میکنم که طنز این نمایش عمیق است و در قلب جامعه ریشه دارد درک این نوع طنز با کمی ریز بینی به راحتی ... دیدن ادامه ›› ممکن است.طراحی گریم و لباس واقعا مرتبط با نقش ها بود.کارگردانی هملت یک کلاس رده ی بالای آموزشیست.در مورد موسیقی هیچ نمیدانم که اظهار نظر کنم.اما هملت یکی از بهترینهایی بود که دیده ام و شاید بهترین.تصمیم دارم دوباره این نمایش را ببینم چرا که هیچ تضمینی نیست که به این زودیها دوباره چنین اثری پدید آید.