برایم یافته ای آن لاله هارا...شقایقهایه عرش کبریا را
نشان بال پروانه که آمد ...بیاب آن شمع سوزان هما را
کبوترهایه گمنام الهی ...علمداران دشت مهربانی
فدایه مقدم عاشوراییی ....کجا پروانه بودی کربلایی
فدایه طفل عطشان ربابه... بگو دیدی گلویه پاره پاره
بیا ای بلبله شهپر شکسته که از دوری دله مادرگسسته
بیا خاکه کف پایه شهیدان کنم سرمه به چشم خیس وخسته