شرزین : روزگاری سخن از خرد گفتم دندانم شکستید، و امروز در پی لقمه ای قلم می تراشم می شکنید. چه بنایی می خواستم برآورم در این ویرانه، و چنان کردید که بر پای خویشتن ایستادن نمی توانم، و هر دم در ظلمات خندقی یا چاهی فرو می افتم و از درد، اندیشه فراموش کرده ام .

طومار شیخ شرزین/ بهرام بیضایی