مدآ ی مهتاب عسگری
یادآور بزرگی وزیبایی یک کار کلاسیک تمام عیاراست درچنین شرایطی انتخاب متن کهن که قدیمیترین مدآی موجوداست جسارت بسیار میخواهد که مهتاب بادرایت در گزیده گویی ودراماتورژی کاری میکند که مخاطب تاآخردرکنارنمایشش بماند ومهمتراینکه بااین گزیده گویی قصه راهم از دست ندهد
دراین نمایش اولین چیزی که نظرهرکسی راجلب میکندموسیقی زنده وبجای کاراست
کارگردانی خوب وهوشمندانه عسکری وقتی نمودپیدامیکند که باالمانهایی ساده هردوفضای جغرافیایی مده وهمسرش را ووهم رابرای مخاطب ملموس میکند حتا گاهی باحضور خود مدهآ وقصر کرون شکست وپرش زمان ندارد ابتکار نمادین زایش و مادرانگی برای کودکان وآویخته ازطناب سرنوشت جذاب وکویاست
خودمهناب به راحتی از پس نقش سخت مده آبرآمده است وحضورش در کاربعنوان بازیگر خللی در کارگردانی ایجادنمیکند
کار شسته وموجزاجرامیشود
شاید کاهی بعضی از بازیگران میتوانستند درحد خود مهتاب باشندکه ای کاش بودند! اما تشکرمیکنم ازاینکه این نمایش زیبا راخلق کردند درآخر یادی میکنم از بازیگر باتجربه آقای رحمانی
وبه گروه خوب ومنسجم اجرایی ومهتاب عسگری عزیزخسته نباشید میگویم
««واکیدا دیدن این نمایش را توصیه میکنم
بااحترام»»