یادداشت دکتر مسعود دلخواه درباره نمایش «آخر بازی» محمدمهدی شاهی

وفاداری به بکت و استفاده از ایده‌های اجرایی جدی در «آخر بازی»
دکتر مسعود دلخواه معتقد است که محمدمهدی شاهی بر خلاف بسیاری از کارگردان‌های جوان ضمن وفاداری کامل به متن بکت، رویکردی آکادمیک، نو و خلاق، به‌ویژه در طراحی صحنه داشته و در نتیجه هم به اثر بکت وفادار مانده و هم از ایده‌های جدید اجرایی خود به‌خوبی استفاده کرده است. 
به گزارش روابط‌عمومی و مشاور رسانه‌ای نمایش «آخر بازی»، دکتر مسعود دلخواه؛ نویسنده، کارگردان، مدرس و پژوهش‌گر تئاتر، یادداشتی را درباره نمایش «آخر بازی» نوشته ساموئل بکت و با طراحی و کارگردانی محمدمهدی شاهی نوشته است: «ساموئل بکت نه فقط به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم و از آخرین مدرنیست‌هایی که الهام‌بخش نویسندگان بسیاری بوده است شناخته شده، بلکه گاه نیز به‌عنوان یکی از پیشگامان و اولین نویسندگان پست‌مدرن از او نام برده می‌شود. به گفته مارتین اسلین، بکت یکی از نویسندگان کلیدی جریان تئاتر ابزورد است که هرچه به آخر حرفه نویسندگی‌اش نزدیک می‌شود، آثار او بیشتر و بیشتر به سوی مینیمالیستی شدن پیش می‌رود. موقعیت در نمایشنامه «آخر بازی» در عین سادگی ظاهری آن، بسیار بغرنج و پیچیده است و گاه ایده استفاده از تکنیک «بیگانه‌سازی» (فاصله‌گذاری) در اجرای آن، کارگردان را قلقلک می‌دهد. در اینجا بکت برای ما دنیایی را تصویر کرده است و ارائه می‌دهد که با یک خلا افراطی روبه‌رو است. دنیایی هدر رفته، تلف شده و مرده همچون دنیایی که تی اس الیوت در شعر «سرزمین هدر رفته» (The West Land) تصویر می‌کند. دنیایی قبرستانی که در «آخر بازی» بیرون از صحنه است و درباره آن فقط از طریق کلاو می‌شنویم. دنیایی بیگانه با شخصیت‌ها که کلاو تنها خاکستر مرده آن را می‌بیند. ما نیز دنیای بیرون را که دنیایی مرده است، فقط از دید کلاو می‌بینیم و گاه در تقابل با آن از ذهنیت غرق در گذشته شخصیت «هم». بنابراین نمایشنامه «آخر بازی» درباره بیگانه شدن با واقعیت دنیای بیرون و بیشتر درباره آخر دید انسان در موقعیتی نامطمئن است تا آخر دنیا. خوشبختانه محمدمهدی شاهی بر خلاف بسیاری از کارگردان‌های جوان این روزها که اغلب از اجرای یک متن خوب پرهیز کرده، سعی می‌کنند آن را کوتاه و دراماتورژی کنند، ضمن وفاداری کامل به متن بکت، رویکردی آکادمیک، نو و خلاق، به‌ویژه در طراحی صحنه داشته و در نتیجه هم به اثر بکت وفادار مانده و هم از ایده‌های جدید اجرایی خود به‌خوبی استفاده کرده است. جای خوشوقتی است که کارگردان و چهار بازیگر این پروژه از هنرجویان سابق کلاس‌های این‌جانب در آموزشگاه بازیگری «سه‌نقطه» هستند و این سومین پروژه‌ای است که به همت، تلاش، پشتکار و اراده قوی خود به صحنه می‌برند.
نمایش «آخر بازی» نوشته ساموئل بکت است که با ترجمه بهروز حاجی‌محمدی و با طراحی و کارگردانی محمدمهدی شاهی با شعار «باهم کنار می‌آییم» از روز یک‌شنبه ۱۴ آذرماه ساعت ۱۹:۳۰ در سالن کوچک تالار مولوی اجراهای خود را آغاز کرده است و تا سوم دی‌ماه در این سالن به اجراهای خود ادامه می‌دهد.
مجید اصغری، راحیل روحانی‌زاده، مصطفی مقیمی و حمیدرضا نقره‌دوست در «آخر بازی» به ایفای نقش می‌پردازند. «آخر بازی» پس از سی سال با شعار «باهم کنار می‌آییم»، اجراهای خود را آغاز کرده است و تنها ۱۴ اجرای دیگر را پیش رو دارد. این نمایش تا کنون میزبان هنرمندانی چون دکتر مسعود دلخواه، هوشنگ قوانلو، لوریس چکناواریان، دکتر محمدرضا خاکی، سیاوش چراغی‌پو، مهرداد خامنه ای، رضا ثروتی، یارتا یاران و... شده است.
دیگر عوامل این نمایش عبارت‌اند از: دستیار کارگردان: محمود هدایتی و محمد روحانی‌زاده، طراح گریم: آرزو سلطانی، منشی صحنه: ملیکا خزاعی، مشاور رسانه‌ای: مینا صفار، تبلیغات مجازی: گروه هنر مدرن، طراح پوستر و بروشور: سعید رضوانی (استودیو وهمن) و عکاس: هیلار حسینی
 علاقه‌مندان برای تهیه بلیت می‌توانند به تیوال مراجعه کنند.