پوستر خوب حامل حیرت است

طراح محتوای گرافیکی نمایش «بیلمَن» درباره ایده‌پردازی و فرایند مد نظر خود در طراحی پوستر نمایش توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش مشاور رسانه‌ای گروه، مهدی دوایی که از جمله طراحان باسابقه گرافیک، بویژه در زمینه همکاری با گروه‌های تئاتری‌ است، این هنر را «کارگردانی و هدایت چشم مخاطب» توصیف کرد. وی در این باره گفت: «پوستر به عنوان ویترین این حرفه قابلیت حمل بیان هنری دراماتیک‌تری دارد. بنابراین اولین و اصلی‌ترین وظیفه یک پوستر جلب نگاه پراکنده مخاطب به‌سوی نقطه کانونی‌اش است که جز با وجود جذابیت و ساختار فرمی محکم ممکن نیست.»

این طراح و گرافیست افزود: «از تعبیر و تفسیر پوستر به‌عنوان یک مدیوم بصری گریزانم. چراکه پوستر به‌تنهایی به عنوان اثری دیداری آنچه را که باید بگوید و تا آن اندازه که مخاطب باید بداند بازتاب می‌دهد. به همین دلیل سنجاق کردن تفاسیر تازه، چیزی است افزون بر اصل اثر که به نظر من امری است زائد.»
دوایی پوستر را «اولین مواجهه مخاطب با اثر نمایشی» توصیف و خاطرنشان کرد: «این امر دقیقا به طراحی جلد کتاب شباهت دارد که اولین مواجهه خواننده است با کتاب. بنابراین می‌تواند پس‌زننده باشد یا جلب کننده. می‌تواند در اولین مواجهه اثری را برای مخاطب دوست‌داشتنی کند یا وازدنی. بنابراین از این جهت بسیار مهم تلقی می‌شود.»

طراح پوستر نمایش‌های «کوریولانوس» و «محفل بی‌عاری» معتقد است این بخش از محتوای بصری هر آنچه را که مخاطب باید بداند (نه کمتر و نه بیشتر) پیش از شروع نمایش به او انتقال می‌دهد و باقی ماجرا می‌ماند «در سالن تاریک و مواجهه تماشاگران با آنچه روی صحنه در جریان است».
وی تصریح کرد: «از این رو حد گفت و گو میان اثر بصری (پوستر) و مخاطب، که چه میزان از اطلاعات و به چه شکلی باید در پوستر منعکس شود اهمیت زیادی دارد. اگر میزان انتقال اطلاعات از حد عبور کند، خروجی نهایی را سطحی و شعاری می‌کند و اگر کمتر باشد، برقراری ارتباط با مخاطب دچار اخلال خواهد شد. بنابراین، پوستر در بهترین حالت محملی تفسیرپذیر است که مخاطب بنا بر زاویه دید خود تعبیری از آن دارد که پس از دیدن نمایش آن را اصلاح یا کامل می‌کند.»

دوایی با تاکید بر اینکه «پوستر خوب همواره حامل هاله‌ای از ابهام است» درباره طراحی پوستر نمایش «بیلمَن» توضیح داد: «مثل یک راز یا رویا، پوستر خوب حامل حیرت است. تنها می‌توانم بگویم تلاشم در طراحی پوستر نمایش «بیلمَن» بازتاب حیرت از وضعیت خطیر انسانی است در چارچوب فرمی حساب شده. علت انتخاب حال و هوای مینیمال برای این کار، سادگی و سر راستی اتفاقات قصه، فضای روستایی و چنان‌که اشاره شد تمرکز و کنترل نگاه مخاطب توسط فرم پوستر بود. تفسیر نهایی با مخاطب.»