نمایش «در نیومده» به نویسندگی و کارگردانی سعید زارعی با حضور نسیم احمدپور، شهرام مکری و سجاد افشاریان، چهارشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۶ در مرکز تئاتر مولوی افتتاح شد.
در ابتدای این مراسم، نسیم احمدپور درباره نمایش «درنیومده»، گفت: سعید زارعی با توجه به شناختی که از او دارم، کسی که با حمید پورآذری کار کرده، اسم کارش هم «درنیومده» است و وقتی از او درباره کار پرسیدم، میگوید پروسه کاری یک گروه تئاتری را داریم نمایش میدهیم؛ بنابراین فکر میکنم چقدر ما دوباره داریم نزدیک میشویم به تعریف اولیهای که مرکز تئاتر مولوی داشته است و چقدر این اجرا به جا است. من هنوز تئاترش را ندیدم ولی فکر میکنم به اعتبار همین موضوع، این اثر دیدن دارد و امیدوارم در ادامه استقبال کافی از کار شود و ما هم از دیدنش لذت ببریم.
در ادامه این مراسم، شهرام مکری نیز با تاکید بر اینکه دومین باری است که برای افتتاح نمایشی از سعید زارعی دعوت میشود و از این بابت خوشحال است، گفت: من مخاطب تئاتر هستم. تئاتر زیاد میبینم و راستش چون از کسانی که مخاطب سینما هستند و نه کارشناسش و راجع به سینما نظرات کارشناسی میدهند گاهی دلخور میشوم بنابراین دوست ندارم در حیطه تئاتر هم که در آن تخصص کافی ندارم نظر تخصصی بدهم و خودم را فقط مخاطب تئاتر میدانم.
وی افزود: پس فقط به آن بخشی که رابطه خودم و تئاتر هست میخواهم اشاره کنم. راستش تئاتر به نظرم هنوز میتواند جایی باشد که بازیگران درجه یکی در آن شروع به کار کنند و برای سایر هنرمندان از جمله ما که در حوزه سینما فعالیت میکنیم منبع الهام باشند.
این فیلمساز سرشناس در ادامه اظهار داشت: من فکر میکنم وقتی مثلا بازیگران چهره سینما به تئاتر میآیند و گاهی شاید کار اهالی تئاتر تحت الشعاع قرار میگیرند اما وقتی کار کسانی مثل سعید زارعی یا مثلا محمد برهمنی که الان حضور دارند را میبینم، باید بگویم امیدهای زیادی در تئاتر وجود دارد. فکر میکنم اهالی سینما باید چشمانشان را باز کنند و با دقت بیشتری به تئاتر نگاه کنند و فکر میکنم این نوع آدمها مثل دانههای الماس میمانند که در تئاتر هستند و ما اگر این آدمها را نبینیم در واقع این ماییم که خودمان را به ندیدن زدهایم و این کار اشتباهی است. میخواهم به دوستان خودم در سینما بگویم که لطفا این عینکهای ضخیم را از روی چشمانتان بردارید و ببینید آدمهایی مثل الماس دارند در تئاتر ایران میدرخشند.
پس از سخنان شهرام مکری، سجاد افشاریان به سخنرانی پرداخت و گفت: من فکر میکنم رکورددار اجرا در سمتهای مختلف در مرکز تئاتر مولوی باشم، از همان زمان دانشجویی گرفته تا دوره امیرحسین حریری نازنین که نظام و ساختاری به تئاتر مولوی داده است؛ که فکر میکنم در حال حاضر تنها سالن تئاتر این مملکت است که هنوز محتوا برایش مهم است. برایش مهم است که چه اندیشههایی در یک تئاتر بر روی صحنه میرود و مثل ۹۹.۹% جاهای دیگر نیست که اولین چیزی که پرسیده میشود این است که کستینگ این نمایش چه کسانی هستند؟ چه کسانی دارند در آن نمایش بازی میکنند؟
وی افزود: در گذشته- این گذشته که بهش اشاره میکنم همین شاید ۷-۸ سال پیش بود- درام مهم بود، محتوا، اندیشه، اجرای خلاقه و فرم و نمایشنامه مهم بود. جریان تئاتری ما، مثل خیلی دیگر از حوزهها، توریستی شده و من فکر میکنم تک تک ما در مقابل این جریان مسئول هستیم.
افشاریان در ادامه اظهار کرد: جملات یا کارهایی شکل گرفته که تبدیل به یک شیوه شده است. ما وقتی به دیدن یک نمایش میرویم انگار شیوه و اصول شده که حتما سرپا بایستیم، تشویق کنیم و بعد سالن را ترک کنیم. جملاتی باب شده مثل: بالاخره گروه اجرایی زحمت کشیده است. تقصیر از ما است که به باب گفتوگو و معاشرت اجازه نمیدهیم بنا شکل بگیرد و خودمان به این زردی دامن میزنیم.
این هنرمند، اضافه کرد: زمانی بود وقتی از سالن تئاتری بیرون میآمدیم ساعتها در مورد آن تئاتر، چرایی اجرای آن اثر، متدهای بازیگریاش، طراحی صحنه و ... گفتوگو میکردیم. الان چه از سینما به تئاتر آمده باشیم، چه مخاطب تئاتر باشیم و چه خودمان تئاتری باشیم، تنها گفتوگویمان بعد از دیدن اثر این است که آیا «پر» میرفت اجرا؟ تماشاگر داشت؟ و انگار هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد. به نظرم تماشاگران مرکز تئاتر مولوی که تماشاگران بسیار حرفهای تئاتر هستند، چون تئاتر را برای تئاتر میبینند، دوباره میتوانند خیلی روی این نمودار فرهنگسازی که چرا باید تئاتر ببینیم و چه تئاترهایی باید ببینیم و اصلا دیدن یا ندیدن تئاتر در زندگی ما چه تاثیری دارد، تاثیر بگذارند.
سجاد افشاریان در ادامه، عنوان کرد: وقتی عمر مفید کاری این گروههای جوان را نگاه کنیم، متوجه میشویم که اتفاقا بسیار آرتیستهای حرفهای هستند. برای مثال اگر کارنامه سعید زارعی را بررسی کنیم میفهمیم در ۱۶-۱۷ سالگی در نمایش محمد یعقوبی در تئاتر شهر بازی کرده است. کارهای بسیار زیادی اجرا کرده است. با هم نسلهای خودش در تئاتر سرگیجه به روی صحنه رفته، در تئاتر مولوی نمایش فردا را بازی کرده است و دهها اثر دیگر. باقی این نسل هم به همین ترتیب. اینها فقط زمان دیده شدن به اندازه بقیه نداشتند و شاید کسانی مسیر را از قدمهایی جلوتر شروع کردند اما باید بگویم این نسل، گامهایشان را از ابتدا درست، محکم و اصولی برداشتند و قطعا آینده درخشانی در انتظارشان است.
گفتنی است، علاقهمندان برای دیدن نمایش «در نیومده» که هر روز غیر از شنبهها، ساعت ۱۸:۴۵ به صحنه میرود، میتوانند به مرکز تئاتر مولوی دانشگاه تهران به آدرس خیابان انقلاب، خیابان ۱۶ آذر، جنب باشگاه دانشجویان، مرکز تئاتر مولوی مراجعه کنند.