«من چهل روزه بودم» تجربه مرگ از نگاه بازماندگان است

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، نمایش «چهل روزه بودم» نوشته مسعود هاشمی‌نژاد و کارگردانی مسعود طیبی در نخستین روز جشنواره تئاتر دانشگاهی در دو سانس اجرا و مورد استقبال عموم قرار گرفت. این نمایش در بخش اساتید اجرا شد.

این نمایش اثری در ژانر وحشت است که با رده‌بندی سنی اجرا شد. داستان «فقط چهل روزه بودم» درباره نویسنده مرده‌ای است که تا ۴۰ روز روحش در خانه مانده و همچنان با همسرش زندگی می‌کند. اتفاقات نمایش در روز سی و نهم حضور این روح در خانه رخ می‌دهد و این روز مدام در نمایش تکرار می‌شود تا اینکه در صحنه آخر روز چهلم فرا می‌رسد و اتفاق وحشتناکی رخ می‌دهد. در این اجرا مخاطب به مرور متوجه می‌شود که زن دارد با روح همسرش زندگی می‌کند و همین مساله و اتفاقاتی که در طول اجرا رخ می دهد، صحنه‌های ترسناکی را رقم می‌زند.

مسعود طیبی در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر فارس گفت: اتفاقات نمایش در یک غسالخانه رخ می‌دهد و مخاطبان از پشت یک محفظه شیشه‌ای کاراکترها را می‌بینند. ایمان میرهاشمی و آرزو صفی‌یاری دو بازیگر نمایش هستند که هر دو از دانشجویان من در دانشگاه علمی کاربردی محسوب می‌شوند. صادق زارعی نیز تهیه‌کننده نمایش از جمله دانشجویان هنر است.

طیبی در صحبت‌هایش بیان کرد: در «فقط چهل روزه بودم» همه چیز کنترل شده است و به جزئیات توجه زیادی می‌شود. بازی بازیگران نیز بسیار ریز و دقیق بوده و همه حرکت‌ها براساس ساختار اقتصاد حرکت طراحی شده است. برای این نمایش ۴۵ دقیقه‌ای ۶ ماه تمرین داشته‌ایم و تجربه مهمی برای من در کارگردانی و بازیگردانی به حساب می‌آید.

وی با اشاره به اینکه این نمایش سلول سلول وجودش را تشکیل می‌دهد و این اندازه آن را دوست دارد، گفت: نمایشنامه توسط نویسنده‌ای نگاشته شده که سال‌هاست با او همکاری می‌کنم. کار قبلی‌ام در تماشاخانه دیوار خاموش هم کار او بود. برای این کار من بعد از مدت‌ها دغدغه‌های ذهنی‌ام تغییر کرد و علاوه بر مسائل اجتماعی به مبحث دیگری که همان ترس از مردن باشد، پرداختم.

تجربه ترس از مرگ و اتفاقاتی که برای بازماندگان این افراد می‌افتد، خیلی تجربیاتی است که نیاز به تأمل دارد

این کارگردان تئاتر با بیان اینکه تجربه ترسیدن از مرگ و افرادی که باقی مانده مردگان هستن، همیشه برای ما مسئله بوده است، گفت:‌ غیر از اینکه بُن‌مایه مرگ در ادیان مختلف آمده، این سوال که بعد از مرگ چه اتفاقی برای زندگان در نبود عزیزانشان می‌افتد، خیلی مسئله است. وقتی یک نفر از نزدیکان ما فوت می‌کند شرایط بحرانی برای بازماندگان ایجاد می‌شود و در این کار بدان پرداختیم.

طیبی درباره استقبال از کار در تئاتر شهر گفت:‌ بلیت دو سانس کار ما در کمتر از یک ساعت فروخته شد، خوشبختانه مجموعه تئاتر شهر با ما به خوبی همراهی کرد اما اگر به این جشنواره و فضا بها داده می‌شد، خیلی وضعیت بهتری ایجاد می‌شد. نسل امروز هم به لحاظ تکنیکی و هم مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حرف برای گفتن دارد.

وی درباره جشنواره تئاتر دانشگاهی گفت: من در دوران دانشجویی‌ام اعتقادم بر این است که در این جشنواره شرکت نکنم، به خاطر همین در جشنواره حضور پیدا نکردم و الان که خودم تدریس می‌کنم، یک مرتبه این جرقه به ذهنم رسید که کاری در جشنواره اجرا کنم. الان احساس می‌کنم که این فرصت را سال‌ها از دست  دادم، اما الان هم حس خوبی دارم که در کنار دانشجویانم این کار را انجام دادم.

طیبی اظهار داشت: خوشبختانه ایده‌های نو، بکر و فوق العاده به لحاظ تکنیکی و مفاهیم انسانی و بشری در این جشنواره وجود دارد و همه شاید ترس از این می‌گیرند که عقب بمانند. بهرحال همانطور که تجربه نشان داده بدنه اصلی تئاتر ما چون محمد مساوات، رضا ثروتی،‌ اشکان خیل نژاد و ... از تئاتر دانشجویی بالا آمده‌اند، من هیچوقت نفهمیدم که چرا در دوران دانشجویی در این جشنواره حضور پیدا نکردم و این خوب است که الان حضور دارم.