کارگردان فیلم سینمایی خداحافظی طولانی گفت: من عاشق ژانر عشقی و جنایی هستم و دلیل ساخت خداحافظی طولانی تم عاشقانه آن است.
به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی سی و سومین جشنواره فیلم فجر، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی "خداحافظی طولانی" لحظاتی پیش با حضور عوامل آن و رامتین شهبازی به عنوان منتقد برگزار شد.
در ابتدای این نشست فرزاد موتمن کارگردان این فیلم با ابزار خرسندی از حضور دوباره در جلسات رسانه ای جشنواره فیلم فجر افزود: قصه فیلم کار اصغر عبداللهی است که یک نویسنده و رمان نویس نسبتا قدیمی است؛ ابتدا از این داستان بی اطلاع بودم و دوست داشتم فیلمنامه خودم را جلو دوربین ببرم اما علی حضرتی با من تماس گرفت و پیشنهاد تولید این کار را داد.
وی ادامه داد: وقتی این فیلمنامه را مطالعه کردم به دلایل زیادی فیلمنامه خود را کنار گذاشته و خواستم که این فیلمنامه را بسازم.
کارگردان فیلم خداحافظی طولانی دلایل ساختن این فیلمنامه را برشمرد و یادآور شد: فیلمنامه روایت عاشقانه ای داشت و همه می دانند که من عاشق دو ژانر عشقی و جنایی هستم و سینمای من این دو ژانر است. موتمن تصریح کرد: نکته بعدی این بود که بعد از "شب های روشن" هیچ فیلمنامه عشقی نداشتم و میزانسن این فیلمنامه به من اجازه می داد که به لحاظ گرافیکی هم عشق را به اصطلاح در بیاورم.
وی گفت: نکته بعدی این بود که این فیلم در فضای صنعتی و در باره کارگران فقیر است و متاسفانه در سینمای ما فیلم ها همه به خاطر تجارت از خیابان پارک وی به بالا می گذرد در حالی که مشتریان اصلی ما طبقه پایین جامعه هستند. این کارگردان اضافه کرد: این فیلمنامه یک فرصت بود و اگر ایرادهایی هم داشت من باز چنگش می زدم و احساس کردم فیلم به من این اجازه را می دهد آن را که به ژانر وسترن نزدیک کنم؛ از طرفی یک تم فیلم تقابل فرد با جامعه را نشان می دهد و در صحنه اول با این سبک مواجه می شویم.
وی اضافه کرد: البته یکی از دلایل مهم گروه تولید بود که پولشان آماده بود و بلافاصله یک چک خوب به من دادند و فیلم آغاز شد.
کارگردان "شبهای روشن" به انتخاب سعید آقاخانی برای نقش یحیی اشاره کرد و توضیح داد: ما به یک بازیگر مرد ۵۰ ساله احتیاج داشتیم که هم بتواند تنهایی و تلخی را دربیاورد و هم لباس کارگری به او بیاید؛ بازیگران مرد سینما در این گروه سنی اندک اند.
موتمن ادامه داد: گزینه ای برای ایفای نقش یحیی نداشتیم؛ مدیر تولید فیلم با ترس و لرز پیشنهاد سعید آقاخانی را داد اما به محض اینکه پیشنهاد داد سکوتی در جلسه حاکم شد و در حالی که برخی انتظار مخالفت با این گزینه را داشتند همه این پیشنهاد را قبول کردیم و مطمئن بودیم که سعید می تواند این نقش را بازی کند.
وی اضافه کرد: تجربه تاریخی ثابت می کند که کمدین ها شخصیت های جدی را خوب بازی می کنند زیرا فشار بر کمدین ها بیشتر است و معمولا شوخی ها روی کاغذ نیست و مجبورند خلاق و متمرکز و بداهه سازی کنند و واکنش ها را درجا به وجود آورند و خیلی تمرین کنند.
کارگردان فیلم خداحافظی طولانی یادآور شد: معمولا کمدین ها در کارهای درام خوب جواب می دهند؛ شاید در ابتدا تردیدهایی در دلمان بود اما از همان دو روز اول آقاخانی چنان متمرکز ظاهر شد که بعد از دو سه روز من و سعید با هم حرف نزدیم و من می ترسیدم حرفی به او بزنم که بازی اش خراب شود واواسط فیلمبرداری میترا حجار به من گفت «آقاخانی برگ برنده فیلم است»
این کارگردان در خصوص موسیقی فیلم عنوان کرد: این فیلم غمگین است؛ حتی ازدواجی که صورت می گیرد خیلی غمگین است و می توان گفت ساده ترین ازدواج تاریخ سینمای ایران است. خودم آدم نوستالژیکی نیستم و فکر می کنم موزیک شما را به طرف نوستالژیک هدایت می کند و گاهی ما را یاد فیلم های قدیمی می اندازد.
وی اضافه کرد: ما خیلی سخت به این موسیقی رسیدیم و خیلی هم وقت ازما گرفته شد و حتی آهنگساز را اواسط کار تغییر دادیم. انواع موسیقی را انتخاب می کردیم و می دانیم که فیلم می تواند بدون موسیقی جلو برود اما من فیلم بدون موسیقی را نمی خواهم و با اصرار خواستیم که بسازیم و به این نتیجه رسیدیم که موسیقی غیر قراردادی باشد.
موتمن اضافه کرد: دوست داشتم موسیقی طبیعی برای خداحافظی طولانی داشته باشیم. وی اشاره کرد: هنوز روی صدای فیلم تردید داریم و فقط باید به جشنواره می رساندیم و اکنون که فیلم با صدای دالبی نمایش داده شد میزان موسیقی را بالا دیدم اما این صدا از این سینما به آن سینما عوض می شود؛ اگر چیزی که این جا شنیدیم که را ملاک قرار دهیم این موسیقی بالاست.
در ادامه این نشست ساره بیات به عنوان بازیگر این فیلم عنوان کرد: از روزی که فهمیدم فرزاد موتمن قصد دارد فیلم بسازد مشتاق بودم که با او همکاری کنم. به نظر من سینمای موتمن سینمای مولف و او صاحب سبک است ، در نتیجه دوست داشتم و در نهایت این سیاق را انتخاب کردم.
وی ادامه داد: همانطور که خود فرزاد موتمن شریف است کارش هم شریف بود و احترام زیادی برای ما قایل بودند و من آسایش داشتم. بیات در ادامه این نشست در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا بعد از فیلم "جدایی نادر از سیمین" این سبک نقش را انتخاب می کند، توضیح داد: من نقش هایی را که خودم دوست دارم و کارگردان هایی که دوست دارم را انتخاب می کنم. گروه و فیلمنامه برای من حائز اهمیت است و خیلی جاها دوست ندارم که باشم.
وی در پایان صحبت های خود از رسانه ها درخواست کرد که جزییات فیلم را در اخبار توضیح ندهند و امانت دار باشند و ماهرو را لو ندهند.
سعید آقاخانی که در فیلم نقش «یحیی» را ایفا می کرد گفت: اصلا در ذهنم نمی گنجید که این نقش به من پیشنهاد شود؛ با توجه به اینکه قبلا همه کارهایم کمدی بوده مداوم فکر می کردم کارگردان پشیمان می شود. وی ادامه داد: با طبقات پایین جامعه آشنا هستم؛ وقتی ککه فیلمنامه را می خواندم شخصیت یحیی خیلی کم حرف بود و احساس می کردم که خیلی کم اکت باشد و خودم باید ظریف سازی کنم و آدم قابل باور شوم.
محمد کائد مدیرتولید این فیلم نیز اشاره کرد که در این فیلم همه سر جای خود بودند و بار کسی روی دوش دیگری نبود.