نجات ۴ سرنشین هواپیما بعد از سقوط در «جزیره»/ پذیرش تقدیر؟

کارگردان نمایش «جزیره» با اشاره به اینکه در این اثر نمایشی جزیره معنایی از دوباره زیستن را در ذهن مخاطب تداعی می‌کند درباره چالش‌های اجرای یک تئاتر مستقل گفت. کیمیا نوری کارگردان نمایش «جزیره» که در خانه نمایش دا روی صحنه است درباره این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: «جزیره» در ناکجا آبادی رخ می‌دهد که در آن پس از سقوط هواپیما ۴ نفر از مسافران نجات پیدا کرده اند و ما دیدگاه هر کدام از شخصیت‌ها را در مواجهه با این اتفاق می‌بینیم. هر کدام از این افراد مخاطب را با سوالاتی درگیر می کنند؛ از قبیل این که آیا باید خود را با زندگی کردن در جزیره وفق داد؟ یا برای فرار تلاش کرد و به زندگی قبلی بازگشت؟ می‌توان به شرایط جغرافیایی بی تفاوت بود و به علایق خود پرداخت؟ یا حتی می شود مصرف کننده بود و الویت را فقط به زنده ماندن نسبت داد؟
وی ادامه داد: در آخر ما در این نمایش شخصیت زنی را می‌بینیم که هیچ چیزی از گذشته به یاد ندارد. او آینده را فراموش کرده و هرگونه اتفاقی برایش مهم نیست حتی نمی‌داند باید چه کاری انجام دهد و فقط در کنار ساحل حضور دارد.
این کارگردان افزود: تقابل این ۵ شخصیت و دیدگاه شان که هرکدام نمادی از اقشار یک جامعه را تشکیل می دهد جزیره ای را به وجود آورده که شاید معنای دوباره زیستن را در ذهن مخاطب تداعی کند. مرزی بین احساس رضایت و نارضایتی، دوگانگی بین پذیرش تقدیر یا مقابله با آن.
نوری با بیان اینکه این نمایش در فضایی سوررئال و فانتزی در ژانر کمدی سیاه تولید شده است، مطرح کرد: از نظر من دیدگاه هر مخاطبی به هنر متفاوت است. شاید شما یک اثر را ببینید و تنها یک جمله اش برای‌تان ماندگار شود و یا یک دیالوگ باعث شود که دوباره آن صحنه برایتان مرور شود مانند هزاران فیلم و یا تئاتری که تاکنون دیده ایم. نوری افزود: من در این متن سعی کردم تا با توجه به دیالوگ های ساده ای که شخصیت ها می‌گویند در پایان به مفهوم بزرگ تر و عمیق تری اشاره کنم. از آنجایی که متن برگرفته از هیچ منبع به خصوصی نبوده است به نظرم مخاطب امروزی خیلی راحت تر می تواند با نویسنده ای که متعلق به این نسل است ارتباط برقرار کند. این کارگردان همچنین با اشاره به لزوم حمایت از هنرمندان جوان گفت: قطعا اگر حمایتی وجود داشته باشد چه از جانب ارگان ها و چه از جانب مردم، باعث می شود که گروه های تئاتری هرچند کوچک بتوانند فعالیت شان را داشته باشند و گاهی بالعکس این موضوع هم صدق می کند و گروه های تئاتری مجبور می شوند، مستقل کار کنند. وی با بیان اینکه الویتش این بود که کارش را به درستی انجام دهد حتی اگر مبلغی از فروش نمایش بازنگردد، عنوان کرد: از آنجایی که تمام هزینه های کار به عهده خودم بود باید تمام بودجه را با توجه به شرایط مدیریت می کردم و با وجود مخاطبانی که شاید به دیدن تئاتر بیایند یا نه و البته با اتلاف انرژی زیادی که روزانه برای هر مسئله‌ای صرف می شد، سعی کردم «جزیره» را به بهترین شکل خودش به اجرا برسانم. نوری در پایان با تاکید بر لزوم‌ مسئولیت‌پذیری گفت: باید در قبال گفته ها و کاری که انجام می دهیم چه در زندگی شخصی و کاری مان مسئولیت‌پذیر باشیم. چراکه قطعا در تئاتر هم مثل یک جامعه تمام این عوامل روی هم تاثیر مستقیم دارند. از نظر من هدف ساخته شدن هنر این بوده که خودمان را از بیرون ببینیم یا شرایطی را از بیرون قضاوت کنیم و برای لحظه ای دوباره به تفکر خودمان شک کنیم. اگر روزی این دومینوها روی هم انباشته شود شاید هنر هم دیگر نتواند تاثیری روی حال و نگرش ما بگذارد.
بورژین عبدالرزاقی، امیر آقاجان، علی جدیدی، مانی محمدی و کیمیا نوری بازیگران نمایش «جزیره» هستند که تا دوم مرداد در خانه نمایش دا روی صحنه است.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «پس از سقوط هواپیما چند نفر از مسافران در جزیره‌ای گرفتار شده‌اند در جایی که برای بعضی‌ها به معنای آزادی است و برای بقیه اسیری، هر کدام از آنها برای رفتن یا ماندن و یا ادامه زندگی در آنجا دچار چالش‌هایی می‌شوند و کم کم به شرایط عجیب جزیره پی می‌برند.»