شب گذشته نشست مطبوعاتی با محوریت بررسی تئاتر "کان را که خبر شد خبری باز نیامد" با حضورکلیه عوامل نمایش

به گزارش شقایق شوریان، روابط عمومی تئاتر "کان را که خبر شد خبری باز نیامد": شب گذشته نشست مطبوعاتی با محوریت بررسی تئاتر "کان را که خبر شد خبری باز نیامد" با حضورکلیه عوامل نمایش، مدیریت باغ موزه زندان قصر، مجید رحمتی، رضا آشفته و جمعی از خبرنگاران و عکاسان برگزار شد.
محمد رضا سعیدی، مدیریت باغ موزه زندان قصر، پس از تشکر از خبرنگاران گفت: اجرای این نمایش در باغ موزه زندان قصر برای ما اتفاق خوبی بود و از این اتفاق خوشحال هستم. عده ای دوست داشتند در این مکان فعالیت هنری و فرهنگی شکل نگرید اما اجازه ندادیم و خوشحالیم این نوع فعالیت ها در باغ موزه زندان قصر انجام می شود.
مدیریت باغ موزه زندان قصر همچنین اشاره ای به بخشی از مشکلات این اجرا داشت و تصریح کرد: اجرای این نمایش برای عده ای خوش آیند نبود و گاهی با من تماس هایی گرفته می شد که من در پاسخ به آن ها می گفتم این نمایش از وزارت ارشاد مجوز گرفته است و من هم این نمایش را دیده ام و بسیار از آن لذت برده ام اگر فردی باآن مشکل دارد، شخصی است.
در ادامه ماهی عظیمی که کارگردانی این نمایش را به عهده داشت گفت: تمام تلاش گروه بر این بود که این نمایش نباید فقط به اندازه یک نمایش تاثیربگذارد و برای دست یابی به این هدف بخشی از نمایش را به عهده مخاطب گذاشتیم و مخاطبان با حرف ها و واکنش های خود مسیر را مشخص می کنند. با این کار موفق شدیم یک اتفاق لحظه ای و واقعی را برای مخاطبی که تجربه زندان نداشت به وجود آوریم.
کارگردان این نمایش درباره هدف و انگیزه اش در ساخت این نمایش توضیح داد: هدف ما فقط این است که کسی وارد زندان نشود و خانواده ای درگیر موضوع زندانی نشوند.
ماهی عظیمی همچنین ادامه داد: بازیگران در این نمایش نقش زندانی را بازی نکردند آن ها با پیگیری هایشان تبدیل به زندانی شدند و گاهی من هم زندان بان می شدم. هر روز دو ساعت قبل از اجرا بازیگران در سلول های انفرادی نگه داری می شوند و مدت کوتاهی به هواخوری انتقال داده می شوند تا باور کنند که زندانی هستند.
کارگردان این نمایش در ادامه به فعالیت های بعدی گروه خود پرداخت و گفت: "کان را که خبر شد خبری باز نیامد" گانه اول یک مجموعه نمایش سه گانه است و اواسط سال آینده گانه دوم آن که بازسازی صحنه جرم و روایت زندانیان است اجرا می شود.
مجید رحمتی که بازیگردانی این نمایش را به عهده داشت در ادامه افزود: این نمایش باید به صورت رخ به رخ با مخاطب اجرا می شد و این یکی از سخت ترین فصل های این کار بود که به آن دست پیدا کردیم. در این نمایش به شکل کاملا ظریف و علمی، قصه های متفاوت را توسط بازیگرهای مختلف اجرا کردیم.
در ادامه رضا آشفته - مشاور هنری نمایش - گفت: مستند و مونولوگ بودن این نمایش که در ضلع تئاتر محیطی به انجام رسید، مخاطب را با خود در فکر فرو می برد و این تجربه ای بود که در تئاتر ایران نداشتیم. این تجربه یعنی تئاتر فراگیر، یعنی از این پس می شود در بیمارستان، کارخانه، مترو و هر جایی تئاتر اجرا کرد.
وی افزود: اگر می خواهیم زندان های ما خالی شوند باید صندلی های تئاتر را پر کنیم.
در پایان این نشست مطبوعاتی مدیر باغ موزه زندان قصر افزود: در باغ موزه زندان قصر هر تئاتری اجرا نمی شود و جای این تئاتر دقیقا همین جا بود.