«کرکس» مدرن بعد از پنجاه سال از پشت ابرها بیرون آمد

«کرکس» نمایشنامه‌ای است که «سودابه فضایلی» ۵۲ سال پیش آن را نوشته و اکنون «فرزاد امینی» به سراغ آن رفته تا به تعبیر خود این تراژدی مدرن را به اجرا درآورد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، سودابه فضائلی نویسنده‌، میتولوژیست و محقق در ادبیات عرفانی و سمبولیک ایران و جهان این روزها یکی از آثارش در نمایشنامه نویسی در تماشاخانه ایرانشهر به کارگردانی فرزاد امینی روی صحنه است.

 کرکس نمایشنامه ای است که فضایلی آن را ۵۲ سال پیش نوشته و اکنون فرزاد امینی به سراغ آن رفته تا در تعبیری که خود در بروشور اثر به کار برده این تراژدی مدرن را به اجرا درآورد.

کارنامه‌ سترگ و پربار فضایلی مشتمل بر رمان، نمایشنامه، داستان کوتاه، ترجمه، نمادشناسی، شکسپیر شناسی و تألیف در شعر و ادبیات است. کتب بیش از چهل اثر که برشمردنش در این خلاصه نمی‌گنجد.
فضائلی در  ادبیات داستانی با ذهن یک میتولوژیست مدرن چند رمان و مجموعه‌ داستان کوتاه را به رشتۀ تحریر درآورده که از آن‌ها رمان صداع و مجموعه‌ داستان کوتاهِ گشت گشتن‌ و بازگشتن‌ها مثال زدنی‌ست.
ترجمه‌ چندین نمایشنامه و نگارش مجموعه‌ نمایشنامه‌های کمبوجیه، مغز چوبی‌ها و کرکس کارهای او در زمینه‌ ادبیات نمایشی است که در کتابی با عنوان کرکس توسط نشر نقره به چاپ رسیده است.

فرزاد امینی کارگردان این اثر یادداشتی را که از سوی سودابه فضائلی به مناسبت اجرای کرکس در تماشاخانه‌ ایرانشهر دریافت کرده، به صورت اختصاصی در اختیار ایرنا قرار داده است.
این یادداشت بدین شرح است:

بیست و یکی دوساله بودم که کرکس را نوشتم. در آن فضای مه‌آلود و نم‌گرفته‌ی لندن؛ و بر گُرده‌ام تجربۀ مدرنیسم نیمه‌ دوم قرن بیست و دیگر شدنِ‌ هنر در دهه‌ی چهل خودمان را داشتم. باورپذیر نبود آنچه ما جوان‌های آن‌دوره تجربه می‌کردیم، از ایماژهای ذهنی و  باور به نمادها به مثابه یک حقیقت محض؛ ما زهرخندها و بی‌اعتنایی‌ها را طاقت آوردیم و ادامه ‌دادیم؛ و آنچه از آن دوره به جای مانده شاید ورق تازه‌ای باشد در ادبیات و شعر این سرزمین.

کرکس و دیگر نوشته‌های آن دوره‌ام، سرانجام به «فرهنگ‌ نمادها» راهی شد و توانستم نمادهای جهان را با شما شریک شوم. به باور من، فرزاد امینی از آنها است که مدرنیسم دهه‌ی چهل را به خوبی درک می‌کند، و خودش گویی با ما و در آن دوران زیسته.