نقشی را که امکان خلاقیت نداشته باشد، نمی‌پذیرم

فریده سپاه‌منصور بازیگر باسابقه تئاتر که با بازی در نمایش «اهل قبور» دومین همکاری خود را با حسین کیانی سپری می‌کند، درباره همکاری دوباره‌اش‌ با این کارگردان تئاتر می‌گوید: مسلما خاطره خوشی که از کار قبلی داشتم مرا برای این همکاری دوباره تشویق کرد. اولین‌بار تصور نمی‌کردم که بتوانم با نمایش «همسایه آقا» که نخستین همکاری من با حسین کیانی بود، هماهنگ شوم، اما بعد از یک هفته که به صورت آزمایشی همکاری کردم، به‌طور خیلی خوبی با کار آمیختم و به همین خاطر وقتی سه سال بعد، پیشنهاد بازی در نمایش «اهل قبول» مطرح شد، پذیرفتم.

او با تشریح تفاوت‌های دو نقش خود در این دو اثر نمایشی اضافه کرد: اگر این نقش‌ها شبیه یکدیگر بود که نمی‌پذیرفتم. خوب است که این دو با یکدیگر متفاوت هستند. اما مهم این است که آیا متفاوت هم بازی شده است. این پرسش را باید از تماشاگران پرسید. دوست ندارم نقش‌هایم شبیه یکدیگر باشند، چون تصور می‌کنم به یک نوع رفتار و واکنش یکسان عادت می‌کنم و اصلا خواهان چنین چیزی نیستم.

سپاه منصور که جزء بازیگران گزیده کار تئاتر و سینما محسوب می‌شود، ادامه داد: می‌توان پرکار بود، اما من علاقه‌مند به این موضوع نیستم. به ویژه این‌که در بسیاری از متون ما تحلیل شخصیتی وجود ندارد و این تحلیل را به عهده خود بازیگر می‌گذارند. گویی یک کاراکتر را در چندین اثر رج می‌زنند به همین دلیل تلاش می‌کنم نقش‌هایی متفاوت انتخاب کنم یا نقش‌هایی که می‌توان در آن‌ها چیزهای جدیدی خلق کرد. نقشی را که امکان خلاقیت نداشته باشد، نمی‌پذیرم.

این بازیگر یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های نمایشنامه‌های کیانی را در تئاتری بودن آن دانست و توضیح داد: متون او نمایشنامه است، با تمام ویژگی‌هایی که برای نمایشنامه سراغ داریم. درحالی‌که بسیاری از متون نمایشی ما تک‌گویی هستند. هریک از کاراکترها سرگذشت خود را به تنهایی تعریف می‌کنند و بعد جمع‌بندی می‌شود. گرچه این هم یک سبک تئاتر است. اما سبک مورد علاقه من نیست. تئاتری را دوست دارم که میان همه اجزای آن نوعی هماهنگی وجود داشته باشد.

سپاه‌منصور سپس با اظهار تأسف از مشکلات اقتصادی تئاتر خاطرنشان کرد: اگر تئاتر از نظر مالی می‌توانست هنرمندانش را تأمین کند، ترجیح می‌دادم تئاتر کار کنم. چون تربیت شده تئاترم اما چون تسویه‌حساب دستمزدها مدت‌ها به طول می‌انجامد، ناچاریم برای تأمین معاش بیرون از تئاتر کار کنیم تا بتوانیم سه چهار ماه بدون دستمزد برای تئاتر کار کنیم. امیدوارم تدابیری اندیشیده شود که بازیگران تئاتر از نظر مالی تأمین شوند. متأسفانه این روند به جای این‌که بهبود پیدا کند، مدام بدتر می‌شود و این‌گونه است که بسیاری از بازیگرانی که سال‌ها خود را وقف تئاتر کرده‌اند، ناچارند بیرون از تئاتر فعالیت کنند.