تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تماشاخانه هیلاج
تالار هنر
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مال
محمد میر علی اکبری در آستانه اجرای نمایش تازه‌اش می‌گوید هرچند از کار کردن با گروه‌های جوان لذت می‌برد اما در حال حاضر فشارها و اضطرابی مضاعف به گروه‌های نمایش تحمیل شده که کار را سخت می‌کند.
این کارگردان و مدرس تئاتر مدتی است که عمده فعالیت خود را بر آموزش هنرجویان جوان متمرکز کرده و حاصل این کارگاه‌های آموزشی را در قالب آثار نمایشی روی صحنه می‌برد.
او که از سوم مرداد ماه تازه‌ترین نمایش خود را با نام «متل قو» اجرا می‌کند، در گفتگو با ایسنا از چند و چون اجرای این نمایش و مشکلاتی که این روزها بسیاری از گروه‌های تئاتری با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، می‌گوید.
میر علی اکبری توضیح می‌دهد: نمایش «متل قو» در راستای کارگاه‌های آموزشی اجرا می‌شود که مدت‌هاست برگزار می‌کنم. آذر سال گذشته کارگاهی را برگزار کردم که نتیجه آن، آماده‌سازی همین نمایش است که از سوم مرداد روی صحنه می‌رود.
او که در این کارگاه‌ها بر شیوه هایپر ریالیستی تمرکز دارد، درباره مضمون نمایشنامه «متل قو» می‌گوید: ماجراهای این نمایش در روز اول عید و در ویلایی در متل قو اتفاق می‌افتد. در این نمایش ۷۵ دقیقه بدون قطع شاهد رفت و آمد و روابط بین افراد در این ویلا هستیم و در واقع زمان نمایش منطبق بر زمان واقعیت بیرونی است به این معنا که در این اثر به زمان گذشته یا آینده نمی‌رویم و همه چیز در زمان حال رخ می‌دهد. ضمن اینکه بازی‌های آن با بازی‌های اغراق شده تئاتری متفاوت است و خیلی رئال است.
میر علی اکبری که ده سالی است آموزش تئاتر را به طور جدی در دستور کار خود قرار داده، ادامه می‌دهد: برای کسی مانند من که علاقه‌مند به تجربه‌گرایی است، کار کردن با هنرجویان فرصت خوبی است برای آزمودن ایده‌هایی که در تئاتر دارم. به این صورت که همواره پیش از برگزاری هر کارگاه، ایده‌های خود را درباره تئاتر یادداشت می‌کنم و در طول دوره آموزشی، آن را به بوته آزمون و خطا می‌گذارم. اجرای چنین سبک و سیاقی با بازیگران حرفه‌ای بسیار سخت و حتی نشدنی است چون بسیار زمان‌بر است در حالیکه مشغله بازیگران حرفه‌ای بسیار بیش از آن است که بتوانند برای تمرین و آماده‌سازی یک نمایش هفت هشت ماه وقت بگذارند. با این حال، هر دو سه سال یک بار کاری را بازیگران حرفه‌ای روی صحنه می‌برم و سال گذشته هم در تئاتر شهر اجرا داشتم.
او درباره شیوه نگارش متون اجرایی خود نیز توضیح می‌دهد: نمایشنامه‌ها را بر اساس شخصیت هنرجویان می‌نویسم و حسن این کار این است که بچه‌ها به خوبی در نقش خود جا می‌افتند.
این کارگردان درباره علاقه‌مندی خود به کار با هنرجویان می‌گوید: حس می‌کنم بر نسل جدید بهتر می‌توان در زمینه تئاتر تاثیر گذاشت. این تاثیرگذاری برایم بسیار مهم است. ضمن اینکه فکر می‌کنم ده پانزده سال آینده قرار است همین بچه‌ها روی صحنه بروند و می‌توان از حالا به پرورش آنها پرداخت تا نتیجه بهتری بگیریم. البته به جز خودم دوستان دیگری هم در این پروژه‌ها حضور دارند و در واقع ما یک تیم آموزشی هستیم.
او در ادامه از سختی‌هایی می‌گوید که بسیاری از گروه‌های نمایشی با آن رو به رو هستند، گیر و گرفت‌هایی که در بخش نظارت و ارزشیابی، کار را برای گروه‌ها دشوار کرده است.
میر علی اکبری در این باره توضیح می‌دهد: آنچه در دوره جدید آزاردهنده است، این است که بعضی از اعضای شورا که شناخت چندانی هم از جامعه تئاتری ندارند، درباره مسائل تخصصی کار مانند مسایل فنی نگارش متن یا تکنیک‌های اجرایی نظر کارشناسی می‌دهند و حال آنکه این اشخاص تخصص لازم را ندارند و قرار است کارها را از دیدگاه مسائل ارزشی و خط قرمزها، بررسی کنند. تجربه بعضی از ما به اندازه سن این دوستان است و توقع می‌رود به تجربیاتی که در این همه سال از سر گذرانده‌ایم، احترام بگذارند، اتفاقی که در قبلا در شورای نظارت رخ می‌داد چراکه بسیاری از اعضای آن از جامعه تئاتری بودند و نسبت به فعالان این رشته شناخت داشتند و حرمت تجربیات آنان را می‌دانستند.
او اضافه می‌کند: این شیوه سبب شده اضطراب بیشتری به گروه‌های نمایشی تحمیل شود و قطعا شرایط در آینده سخت‌تر هم خواهد شد و این در حالی است که کار تئاتر بویژه در وضعیت فعلی، بسیار سخت‌تر از پیش شده و اتفاقاتی از این دست، سختی‌های بیشتری را هم ایجاد می‌کند. این اندازه فشار روانی بر گروه‌ها درست نیست.
میر علی اکبری با تشریح بخشی از دشواری‌هایی که کار با هنرجویان دارد، می‌افزاید: ما به هنرجویان شرکت‌کننده در کارگاه‌های آموزشی متعهدیم. بخشی از شهریه‌ای که آنان برای حضور در این کارگاه‌ها می‌پردازند، صرف پرداخت اجاره سالن می‌شود. ضمن اینکه ما به آنان تعهد اجرا داریم ولی وقتی نمایشی مجوز اجرا نگیرد، چگونه می‌توانیم به تعهدات خود پایبند باشیم. همچنانکه دیده‌ایم بعضی از نمایش‌ها مجوز اجرا نگرفته‌اند. قطعا بعد از این ، شرایط سخت‌تر هم خواهد شد ولی تئاتر، شغل ماست و باید آن را ادامه بدهیم اما تحمیل این همه فشار روانی بر کسانی که می‌خواهند کار خلاقانه انجام بدهند، دور از انصاف است.
نمایش «متل قو» فردا شب، دوم مرداد ماه ویژه عکاسان اجرا دارد و اجرای عمومی خود را از سوم مرداد ماه در تماشاخانه دیوار چهارم آغاز می‌کند.
این نمایش هر روز راس ساعت ۱۷ روی صحنه می‌رود.
گروه اجرایی این نمایش به شرح زیر هستند: نویسنده و کارگردان: محمد میرعلی اکبری، بازیگران به ترتیب حروف الفبا: امیررضا باباولیان، تانیا بیات، هلیا خادم، فاخته رضائیان، محمدرضا رضایی‌نسب، امیرعلی زمانیان، شایان طرقه، عرفان ظروفچیان، صادق کاوانلویی، نیکی میرصادقی، سپیده نورصالحی، سامان ولی سلطانی، مدیر پروژه: امیررضا باباولیان، طراح گرافیک: اشکان قازانچایی، گروه کارگردانی: شیرین افخمی‌فر، مرضیه حسنی، مریم حسنی، گریم: فاطمه سعیدی، کیمیا منتظری، عکاس: سامان زواریان
خبر‌های همسو
