سال ها پیش بود که متن هول انگیز «سوءتفاهم» نوشته ی آلبر کامو را خواندم. چنان شیفته اش شدم که تصمیم گرفتم آن را روی صحنه ببرم.

اما شرایط آن سال ها که همه مان یادمان مانده است، اجازه به روی صحنه رفتن سوءتفاهم را نداد.
و گوشه ی ذهنِ من، سوءتفاهمی برای همیشه ماند.
تا اینکه شرایط، دیگر شد، که آنچه در گوشه ی ذهنم بودفرصت به روی صحنه آمدن پیدا کرد.
و چه چیزی شگفت انگیزتر و چالش برانگیزتر از اینکه نمایش نامه ی کامو را با زبان اصلی اجرا کنیم.
هر دیالوگی که می شنوید همان است که آلبر کامو نوشته است اما شرایط اکنون تئاتر فقط اجازه ی شش شب اجرا را به ما داد و برای کسانی که فرانسه نمی دانند امکان دیدن بالانویس به زبان فارسی مهیا شده است.
بازیگران من همگی زبان فرانسه را به نیکویی صحبت می کنند و بازیگر فرانسویی من همراهی فوق العاده و درخشانی در ایفای نقش دارد.
و در انتها اینکه:
زبان، خودِ اندیشه است، نه صرفاً بیان اندیشه. زبان، انباشت واژه ها نیست که برای مشخص کردن چیزهایی از پیش آشنا به کار برود، بلکه همنوایی اصیل حقیقتِ جهان است.
با افتخار شما را برای دیدن یک جهان پر از سوءتفاهم دعوت می کنم.
جواد مولانیا