چه موهبتیه واسه سینما معتمدآریا
چه دلنشین و حساب شده س بازیش
صداش، اکتش، نگاهش، حرکتاش، میمیکاش، شادیش، غصه ش، غمشادیش…
این شد چهارمین فیلم زیبای آذری که این چند ماهه دیدم. فیلم درجه یکی بود. هم وزن، هم تراز، متعادل، محترم…
خوشرنگ، خوش صدا، خوش ریتم…
فیلمبرداری روخیلی دوست داشتم، کاملا احساس نبود دوربین بین خودم و صحنه رو حس میکردم. انگار خودم مستقیم اونجام و دارم میبینم.
شبنم مقدم با ۱۵ ثانیه ضجه و ناله، کاملا نشون داد اگه معتمدآریا آباجان نبود، این فیلم چه فاجعه ای میشد. سراسر جیغ و صیحه و گریه… معتمدآریا نقش رو زنده کرد و فیلم رو افراشته...
براوو به این فیلم…
متوسط. یک رگه خوب در فیلم هست اما چفت و بست کار محکم نیست. موسیقی ضعیف است. ولی بازی معتمدآریا خوب است. به خصوص آنجا که به ترکی برای حضرت علی،ع، میخواند.
فیلم عالی بود و به شخصه از کارهای آقای علیمردانی لذت میبرم. بازی خانم معتمد آریا هم مثل همیشه عالی بود.
ایرادی که به فیلم میگیرم اینکه کلمات ترکی یا باید زیرنویس میداشت یا جایگزین فارسی... گرچه در فهم فیلم مشکلی ایجاد نشد و بیشتر حاشیه بود اما با این حال حس غریبگی ایجاد میکرد.