برخلاف بعضی از دوستان که گفتن نمایش خوبی نیست باید بگم هر نمایش ارزش دیدن داره،شاید ابتدای نمایش یه مقدار کسل کننده بوده باشه ولی با حضور شهرام حقیقت دوست نمایش یه رنگ دیگه ای به خودش میگیره،بازی بهنوش طباطبایی هم دوست داشتم وقتی چشم به تماشاگر میدوخت و میلرزید توی چشماش ترس از مرگ رو میشد حس کرد،واقعاً حس رو منتقل میکرد.
من نه منتقد تئاترم و نه رشته ی تحصیلیم اینه ولی به عنوان مخاطب این اجازه رو به خودم میدم که یک مورد که به نظرم جالب نیومد رو بگم.
1 - ای کاش آقای گوران صدای مهدی پاکدل رو جای اون دو نفر نمیذاشتن.چون یه لحظه تماشاچی سردرگم میشه
از یه حرکت خیلی خوشم اومد اونم این بود که بازیگران از پله ها بالا میرفتن و نفر بعدی می اومد پایین.سبک جدیدی بود دوست داشتم.
دیالوگهای شهرام حقیقت دوست عالی بودشاید به ظاهر خنده دار بود ولی تو تک تکشون کلی حرف تلخ بود،خیلی درس میشد گرفت از دیالوگهاش.امیدوارم تو نمایشگاه امسال این نمایشنامه چاپ بشه
یه دیالوگ از ندا مقصودی هم بود که هم باعث خنده ی تماشاگراشد"مردها از دور خیلی قشنگن،اما وقتی نزدیک میشن انگار یه سطل آب سرد ریختن
... دیدن ادامه ››
روت"
من این نمایش رو 17 فروردین دیدم.بین تماشاگران خانم گلاب آدینه،فلامک جنیدی،آزاده صمدی،هومن سیدی،کامران تفتی و ...حضورداشتن
به تمام گروه خسته نباشید میگم