در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال فیلم امیر
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:07:46
بها: ۵,۱۰۰ تا ۷,۰۰۰ تومان
یکی با کار، یکی با پول، یکی با زندگی، یکی هم با سیگار. همه خودشونو می‌کشن. فقط راه هاشون فرق می‌کنه.

گزارش تصویری تیوال از نشست پرسش و پاسخ فیلم امیر / عکاس: پریچهر ژیان

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نشست فیلم امیر در دو قدم تا سیمرغ / عکاس: سارا ثقفی

... دیدن همه عکس‌ها ››

اخبار

›› یادداشت لاله محمودی درباره فیلم امیر

ویدیوها

«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
اگه بگم فیلمو دوست داشتم دروغ گفتم اگه بگم دوست نداشتم هم انصاف خیلی دیگه کم لطفی کردم در حقش!:)) قبول کنید که در یک فیلم(ولو اینکه ساختار ... دیدن ادامه ›› نو و متفاوتی هم داشته باشد) نداشتن ضرب اهنگ بالا و فضای سرد و افسرده از یه جایی به بعد رخوت و کسالت رو به تماشاچی منتقل میکنه!
1_ البته این خصلت در فیلمهای هنر و تجربه کم دیده نمی شود نمونه اخیرش شاید دختر...پدر...دختر باشه
2-شاید هم این نگاه و ریتم خودخواسته و تعمدی و در راستای منویات فیلمساز باشه ولی برای من تماشاچی این موضوع چندان دلنشین نیست!
3_ممنونم که قبول کردید:))
عدم رضایت تام نداشتن این حقیر! از فیلم هم بیشتر به خاطر این مساله است..(توقف و مکث آزار دهنده ای که مثلا در آن صحنه نوازندگی وجود دارد نمونه ای از این عدم رغبت به داشتن ریتم و ضرباهنگ بالاست)
امیر قاب بندی های غیرمتعارف فریبنده و دلربا کم ندارد (البته ممکن است عده ای اصلا این نوع ساختار شکنی و غیرمتعارف بودن رو دوست نداشته باشند یا هم ممکنه با اصرار در تکرار مدام بی اثر آن مشکل داشته باشند) آن صحنه پشت بام و تنهایی امیر و نمای شهر یا قاب زیبایی که از پشت پنجره بیرون خانه امیر دو بازیگر را در حال گفتگو در داخل خانه به تصویر می کشد؛یا نمایی که علی (مصطفی قدیری)در خیابان تکیه به دیوار داده یا آن نمایی که علی در دستشویی است و در گوشه ای از قاب در آینه تصویر امیر را درحال سیگار کشیدن می بینیم ؛ یا صحنه دیدار امیر با پدرش و .. همه و همه نشان از ذوق و سلیقه تحسین برانگیز کارگردان و فیلمبردار دارد. نماهای تکنفره از بازیگران داخل ماشین هم تازگی داشت.پیامش آیا رساندن مفهوم تنهایی بود؟نمی دانم!شاید!
در دریافت مفهوم اینکه چرا آدمها تا جای ممکن در گوشه ای از قاب دیده می شوند (و یا اصلا دیده نمی شوند!) هم می مانم! رنگ سفید که در بیشتر نماها به چشم میآید(مانندخانه امیر،خانه پدرش، خانه غزل یا حتی خیابان) نشانه و پیام آور چه می تواند باشد؟صرفا برای فضاسازی دنیای حاکم بر زندگی امیر است یا می شود از آن برای شخصیت شناسی هم بهره برد؟ امیر غمخوار رفیقش است ، به فکر بی پناهی همسر رفیقش است..هوای بچه شان را دارد. در جریان اتفاقات زندگی همکارش است.غمخوار پدرش است به حرفش گوش می دهد سرش را در آغوش میگیرد دلداریش میدهد .کنار خواهرش میشنیند و حرفهایش را میشنود.غمخوار مادرش است . به فکر همه است ولی به جز اندکی دلسوزی خواهر و مادر کسی دیگر به فکر او نیست. همه شکایت پیش او می برند ولی او کسی را نمی یابد که شکایتش را پیش او ببرد. همه از او انتظار دارند( انتظاری که شاید مقصرش هم خودش باشد؛ فیلم درباره شناخت این بخش از شخصیتش کمکمان نمیکند) انتظار حل مشکلشان؛ انتظار کمکی راهگشا!
آنگاه که مجالی برای بیان حرفها و دردهای نگفته تلمبار شده درون سینه اش نمی یابد(یا فرصت ان را دارد ولی طرح و بیانشان را چندان مثمر ثمر نمی بیند) به سیگار پناه می برد. حرف پشت حرف؛دود پشت دود! آنچنان غم و اندوه مشکلات( خود+دیگران) وجودش را فرا گرفته که دیگر طاقت شنیدن و دیدن گریه و بغض را ندارد. شاید به همین سبب است که از ورود به چالش جدید پرهیز میکند(بی توجهی اش به خانم آرایشگر) ..نمونه عینی امیر را (کم و بیش با همان مشخصات)میتوانیم در دور و برمان به راحتی پیدا کنیم..نمونه افراد دلسوز برای دیگران(غلط یا درست) ولی تنها و فرو رفته در خود .. فیلم امیر بیشتر طرح موضوع می کند(در قالبی جدید البته) تا قصه پردازی و ایجاد تعلیق و گره گشایی و حل مساله..به همین خاطر ممکن است این فرم و محتوا به مذاق عده ای خوش بیاید و ان را بپسندند یا بالعکس از ان بیزار شوند و ان را نپسندند.
در امیر میلاد کی مرام پخته تر نشان می دهد و از آن نقش های کلیشه ای اش فاصله محسوسی دارد.. هادی کاظمی تقریبا متفاوت است با آنچه که قبلا از او در ذهن داشتیم. نقشش کوتاه است ولی موثر از کار در آمده. .مصطفی قدیری اتفاق ویژه فیلم است؟شاید!..پدر و مادر هم باورپذیر نقش را به اجرا دراورده اند.. سحر دولتشاهی هم به نظرم خوب توانسته از پس نقش برآید..