نمایش›خاطرات و کابوس های یک جامه‌دار از زندگی و قتل میرزا تقی خان فراهانی

از بالکن شرقی وحدت زار می‌زدم و تماشا می‌کردم. چند ماه پیش فیلم‌تئاترشو دیدم و باز زار زدم‌. خیانت‌ها هزاررنگ شدن‌ها کشتن کشتن کشتن کشتن....امیرکبیر تو به قدری که باید عمر کرده‌بودی ولی سن قتل به ۱۵ ۱۶ سالگی نزول کرده....جوون جوون عین کاج کریسمس میفته زمین و با گلایل و رز آزین‌بندی می‌کنن می‌فرستن تو دل خاک. نه ۱۵ ۱۶ که جوون محسوب نمی‌شه، نوجوونه‌‌.....
الان حتی تو هم روی صحنه بیای گرچه به این زار زدن نیاز دارم ولی قلم پام بشکنه اگه برای دیدنت بیام وقتی انقدر جربزه نداشتم این شب‌ها برم حق‌خواهی حالا پاشم این مسیر رو بیام که بشینم توی سالن و تئاتر ببینم؟ پروژه ی عادی‌سازی شروع شده مگه؟ تازه یه عالم تئاتر کُمُدی قراره اجرا بره....
نه مغزم فرمان می‌ده نه پاهام یارای اومدن داره....


با تمام وجود غمگینم کشورم نفت ... دیدن ادامه ›› به جهان می‌ده
شهرونداش مثل سربازن همه چی بوی پادگان می‌ده
با تمام وجود غمگینم تشنه‌ام مثل فیل بی خرطوم
رو سرابم دقیق شه چشمام عاج من خرد می‌شه با باتوم
با تمام وجود غمگینم با تمام وجود غمگینم
با تمام وجود غمگینم حق آزادیم انتزاعی شد
وای هفتاد میلیون مثل من درد شخصیم اجتماعی شد....
#افشین_مقدم