حمید پورآذری فعال هنری

🎭 رویا ساز
حمیدپورآذرى

در پرونده‌هایی چون "آن‌هایی که نمی‌بینیم" و "سایه روشن" دست به معرفی کسانی زدیم که در عرصه فرهنگی و خصوصا هنرهای نمایشی خدمات زیادی به جامعه هنری کرده بودند و شاید در مورد آن‌ها به کفالیت مطالبی منتشر نشده بود و یا در مورد اتفاقاتی که برای هنرمندان در مدت تولید یک اثر نمایشی رخ داده و رسانه‌ای نشده است. حال در سومین سری از این نوع پرونده‌ها، "رویاساز" را منتشر می‌کنیم که به معرفی کسانی که عمر خویشتن را صرف جوانانی کردند تا آن‌ها کار کنند، بدرخشند، تولید تفکر و اندیشه کنند آنان حامی نسلی جوان بودند و بی تکلف کنارشان زیسته‌اند و حالا باید از آن‌ها گفت.
"حمید پورآذری" از این نام‌های نیک در تئاتر محسوب می‌شود، کارگردان آوانگار و نوآوری که سال‌هاست در این مارکت فعالیت می‌کند و دست به تولید نمایش‌هایی در موقعیت‌های متفاوت زده است. «هملت به روایت بایرام» در خانه فرهنگ مهرآباد، «دایره گجی قفقازی» در سوله فرهنگسرای بهمن، «دور دو فرمان» در پارکینگ دانشگاه امیرکبیر، نمایش «خانه‌ای روی آب» در لابی فرهنگسرای اندیشه، «سال ثانیه» در زمین تنیس سعدآباد. از آثار مشهور دیگر او می‌توان به "حسین قلی خان مردی که لب نداشت"، "غولتشن‌ها"، "ژاک و اربابش" و "هنگامی که" اشاره کرد. این هنرمند معتقد است تئاتر ... دیدن ادامه ›› محدود به سالن نمایش نبوده و آنرا می‌توان به ساده‌ترین شکل ممکن در یک مکان یا موقعیت متفاوت و گاها نامانوس به اجرا درآورد، به نظر پورآذری در تئاترهایش پنجره‌ای در برابر ما قرار می‌دهد و منجر به کنشی جدید و تعمیق مفاهیمی متفاوت برای ما و جامعه می‌شود. مانیفستی که شاید بتوان با نگاه فیلمسازی "عباس کیارستمی" در سینما مقایسه‌اش کرد و پورآذری شاید ترویج دهنده همین نگاه و ساده گرایی و دگر اندیشی در تئاتر باشد.
اما دلیل نگارش این متن اسامی زیر است: بهنام احمدی، حسین پوریانی، آبان حسین آبادی، سجاد حمیدیان، مریم حیدری، المیرا رضایی، سعید زارعی، سوده سعدایی، مینا زمان، مهدی شاهدی، رضا شیخ‌انصار، سحر صبا، امیر عبادی، محبوبه عباسی، کاظم عینعلی، علی کوزه‌گر، حسین کریمی، محمد محقق، مهران میری، محمد صادق یزدانی، تینا یونس‌تبار، نشمینه نوروزی، پرستو قربانی، نثار ظریفی، نازیلا احمدی، سینا بالاهنگ، بهنود بهلولی، مهیار جوادی‌ها، سیاوش حیدری و بسیاری نام‌های دیگر را می‌توان برشمرد که حمید پورآذری حامی آن‌ها بود و از او بال گرفتند و به صحنه رسیدند. کافیست روی نام‌هایشان مکثی کنیم و فعالیت آن‌ها را در ذهن مرور کنیم خواهیم دید که مانیفست پورآذری چقدر به ذهنیت آنان کمک کرده تا بتوانند راهی را برای خود باز کنند و اندیشه‌های خود را در قالب نمایش بازتاب دهند، شاید اگر منتظر صحنه و سالنی آماده می‌نشستند تا کنون راهی به اجرا نمیبرده یا در پستوهای پرترافیک نمایش محو شده بودند، اما حمید پورآذری رویا آن‌ها را برآورده کرد...