یادداشت کارگردان:
اگرچه شیوه های گوناگونی در اجرای نمایشنامه های ابسورد وجود دارد،اما شیوه ی اجرایی بورلسک یکی از کارآمد ترین آنهاست.شیوه ی اجرایی بورلسک که پیش از هر چیز وام دار پیش بینی ناپذیری حرکت دلقک ها در سده های پیشین سینمای صامت دهه های ۱۹۲۰و ۱۹۳۰ است، برجانشینی یا هم نشینی غیر منطقی اشیاء،تکرار عناصر ضمنی متن در اجرا ،هم ارزی انسان و اشیاء روی صحنه و پرهیز از رئالیسم و مولف های روایی و تقلید و محاکات ارسطویی بر ساختار صحنه ،و نیز بهره گیری از کنش های رفتاری به جای حرکت ،گزینش نا موزون ریتم بدن با آوا ها و گفتگو ها،بداهه پردازی های نظامند و سکون و نشانه گریزی بصری چهره ی بازیگر در فرآیند هدایت بازیگر و دست یابی به نقش استوار است .پویایی تئاتر ابسورد مبتنی بر آزاد بودن آن است. آزادی از حصار روایت و قصه گویی، و از دراماتورژی مکتبی و مرکزیت معنا؛و برای اجرای این مرکز گریزی،یکی از بهترین شیوه های ممکن شیوه ی اجرایی بورلسک است.